Rozwój terapii opartych na przeciwciałach: Rozważania i wyzwania translacyjne

Oryginalny tytuł:

Development of Antibody-Based Therapeutics: Translational Considerations & Challenges

Zawartość książki:

Rynek leków biologicznych nadal odnotowuje imponujące tempo wzrostu, a w szczególności rynek przeciwciał monoklonalnych w znacznym stopniu przyczynił się do ekspansji tego segmentu przemysłu farmaceutycznego. W 2006 r. blisko 80% rocznej stopy wzrostu rynku leków biologicznych w Stanach Zjednoczonych (USA) przypisywano przeciwciałom przeciwnowotworowym i przeciw TNF, przy wzroście odpowiednio o 56% i 25% w porównaniu z rokiem poprzednim. Ponadto przewiduje się, że sektor przeciwciał monoklonalnych osiągnie stopę wzrostu na poziomie około 14% do 2012 r., z łatwością przewyższając przewidywaną stopę wzrostu na rynku małych cząsteczek na poziomie 0,6%. Solidny rurociąg przeciwciał na późnym etapie rozwoju w sektorze biotechnologicznym przyciągnął rosnące zainteresowanie ze strony dużego przemysłu farmaceutycznego i wywołał największe transakcje dotyczące produktów i platform w 2006 r., o wartości odpowiednio ponad 2,1 mld USD i 5,1 mld USD w ramach partnerstwa oraz fuzji i przejęć. Dodatkowo, wraz ze zbliżającym się pojawieniem się leków biogenicznych, przeciwciała nowej generacji przyciągnęły wiele uwagi i w coraz większym stopniu przyczyniają się do wzrostu segmentu leków biologicznych. Ponieważ przeciwciała monoklonalne nowej generacji konfrontują się ze swoimi rywalami pierwszej generacji, niezwykle ważne jest, aby te produkty nowej generacji oferowały wyraźną przewagę nad istniejącą konkurencją.

Skuteczne strategie rozwoju przeciwciał monoklonalnych wymagają integracji wiedzy w odniesieniu do właściwości docelowego antygenu, kryteriów projektowania przeciwciał, takich jak powinowactwo, wybór izotypu, inżynieria domeny Fc, właściwości farmakokinetyczne i farmakodynamiczne (PK/PD), reaktywność krzyżowa przeciwciał między gatunkami, możliwości różnicowania rynku dla leadów pierwszej i następnej generacji oraz wymagań regulacyjnych od wczesnych etapów rozwoju przeciwciał. Pomiary biofizyczne są jednym z krytycznych elementów niezbędnych do zaprojektowania skutecznych strategii translacyjnych w celu wyboru potencjalnych leadów i oceny odpowiednich gatunków zwierząt do przedklinicznych badań bezpieczeństwa i skuteczności. Włączenie skutecznych strategii translacyjnych od wczesnych etapów procesu rozwoju przeciwciał jest koniecznością, a ich rozważenie nie tylko skraca czas i koszty rozwoju, ale także sprzyja wdrażaniu racjonalnego podejmowania decyzji na wszystkich etapach rozwoju przeciwciał. Translacyjne strategie rozwoju terapii opartych na przeciwciałach powinny umożliwiać zrozumienie zależności między "dawką jednostkową" a "efektem jednostkowym" w odniesieniu zarówno do korzystnych, jak i szkodliwych skutków już na wczesnych etapach rozwoju. Przepływ informacji z późniejszych do wcześniejszych etapów rozwoju powinien zapewnić możliwości ułatwienia wyboru bardziej skutecznych i nowatorskich kandydatów na leki nowej generacji.

Wybór i ocena odpowiednich biomarkerów na wczesnym etapie rozwoju przedklinicznego w "odpowiednich" modelach zwierzęcych powinny umożliwić identyfikację potencjalnego ryzyka dla ludzi i ustalenie bezpiecznych strategii dawkowania "pierwszego człowieka" (FIH). W związku z tym integracja wiedzy na temat właściwości antygenów docelowych, takich jak dystrybucja antygenów, profil ekspresji, właściwości kinetyczne, farmakologia docelowa, izoformy antygenów i redundancja farmakologiczna w zdrowiu i chorobie, a także kryteria projektowania przeciwciał, takie jak izotyp przeciwciała, powinowactwo, PK/PD i bezpieczeństwo, jest krytyczną koniecznością przy projektowaniu skutecznych strategii translacyjnych. Co więcej, czynniki te będą dodatkowo oferować krytyczne cechy różnicujące dla przeciwciał nowej generacji, a nowe technologie okażą się instrumentalne w generowaniu ulepszonych biologicznie kandydatów na przeciwciała do wejścia na rynek. Niniejsza książka przeanalizuje wiele ważnych kwestii niezbędnych do zaprojektowania skutecznych strategii translacyjnych podczas opracowywania terapii opartych na przeciwciałach.