Rozwój psychoanalizy

Opinie czytelników

Książka jest klasycznym dziełem Ferencziego i Ranka, dwóch wczesnych analityków, którzy byli blisko związani z Freudem przed zerwaniem. Odzwierciedla ona teoretyczne tendencje wczesnego ruchu psychoanalitycznego, jednocześnie podkreślając potrzebę relacji z pacjentami. Autorzy są często postrzegani jako mający pełen szacunku pogląd na Freuda, choć krytykują także innych współczesnych, takich jak Adler i Jung. Tekst jest dobrze oceniany za swoje spostrzeżenia, ale lepiej nadaje się dla studentów i praktyków niż dla początkujących.

⬤ Dobrze napisany i wnikliwy
⬤ oferuje historyczne spojrzenie na psychoanalizę
⬤ znaczący wkład Ferencziego i Ranka
⬤ odpowiedni dla studentów i praktyków poszukujących spojrzenia z pierwszej ręki na wczesną psychoanalizę.

⬤ Nieodpowiednia dla początkujących
⬤ może kłaść nadmierny nacisk na teorię kosztem relacji z pacjentem
⬤ niektórzy mogą uznać ją za pełną szacunku dla Freuda, z mniejszym uznaniem dla wkładu innych analityków.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Development of Psycho-Analysis

Zawartość książki:

2012 Reprint wydania z 1925 roku. Dokładne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do optycznego rozpoznawania.

W tej książce, powstałej w 1922 roku i opublikowanej w 1924 roku, S ndor Ferenczi i Otto Rank reagowali na praktyczne skutki (przeniesienie i opór w leczeniu psychoanalitycznym) idei Freuda dotyczących przymusu powtarzania i analizy ego. Książka ta wprowadziła idee i kontrowersje, które zostały podjęte przez późniejszych autorów (Michael Balint, Donald W.

Winnicott, Harold F. Searles, Jacques Lacan): terapeutyczne wykorzystanie relacji z obiektem i regresji; "dyskrecja" analityka (ostrożność w interpretacji); opory analityka i rola przeciwprzeniesienia; zainteresowanie szkoleniem dla lekarzy; oraz ryzyko związane z analizą "szkoleniową".