Rozwój osobowości poprzez dezintegrację pozytywną: Praca Kazimierza Dąbrowskiego

Opinie czytelników

Książka o Kazimierzu Dąbrowskim, napisana przez Williama Tilliera, jest chwalona za wnikliwą treść na temat rozwoju osobowości i teorii psychologicznych. Pojawiają się jednak skargi dotyczące słabej wysyłki i opakowania.

Książka jest uważana za znaczącą pracę naukową, zapewniającą głęboki wgląd w rozwój osobowości i współczesną psychologię. Jest dobrze napisana, wyczerpująca i służy jako ostateczne źródło wiedzy na temat Dąbrowskiego. Czytelnicy doceniają jego jasne wyjaśnienia i znaczenie zarówno dla akademickich, jak i praktycznych dziedzin psychologii.

Przesyłka i opakowanie otrzymały negatywne opinie, z doniesieniami o uszkodzonych i pomarszczonych stronach, co pogorszyło ogólne wrażenia, zwłaszcza biorąc pod uwagę wysoką cenę książki.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Personality Development Through Positive Disintegration: The Work of Kazimierz Dąbrowski

Zawartość książki:

W swojej Teorii Dezintegracji Pozytywnej polski psychiatra i psycholog dr Kazimierz Dąbrowski (1902-1980) zaproponował podejście do rozwoju osobowości, w którym kryzysy są nie tylko konieczne, ale mają fundamentalne znaczenie w tworzeniu możliwości indywidualnego rozwoju. Kryzysy zmuszają nas do skupienia się na sobie, prowadząc nas do zakwestionowania naszych ustalonych przekonań, ról i rutyn.

Podczas gdy kryzysy często ustępują wraz z powrotem do status quo, powrót do zdrowia jest czasami utrudniony i skutkuje stresem pourazowym. W innych przypadkach jednak rezultatem jest wzrost pourazowy. Jednostka doświadcza procesu dezintegracji, rozluźnienia elementów osobowości, co pozwala na zbadanie i ponowną ocenę siebie.

Odbudowuje się po kryzysie, wdrażając świadome i celowe zmiany w celu przekształcenia osobowości w kierunku zwiększonej autonomii, wyjątkowości i realizacji swojej idealnej osobowości. Niniejsza praca stanowi kompleksowy, a jednocześnie wyważony przegląd teorii pozytywnej dezintegracji Dąbrowskiego w jej historycznych i współczesnych kontekstach oraz pokazuje jej ciągłe znaczenie w najważniejszych współczesnych obszarach psychologii, w tym w rozwoju pourazowym, edukacji, neuronauce i teorii osobowości.