Rozwój neolitycznych społeczeństw domowych na Orkadach

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za zawartość informacyjną i szczegółową prezentację, zawierającą liczne kolorowe zdjęcia. Jest ona przeznaczona raczej dla specjalistów, ale docenią ją także zwykli czytelnicy. Potencjalni nabywcy wyrażali jednak frustrację z powodu słabych przykładowych materiałów, które nie odzwierciedlają rzeczywistego stylu pisania lub tematu.

Bardzo pouczająca, w twardej oprawie, szczegółowa z licznymi kolorowymi zdjęciami, w doskonałym stanie po przyjeździe, warta zakupu, świetny dodatek do kolekcji referencyjnych.

Słaby przykładowy materiał, który nie zapewnia wglądu w styl pisania autora lub zawartość książki, pozostawiając potencjalnych czytelników niepewnych co do jej atrakcyjności.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Development of Neolithic House Societies in Orkney

Zawartość książki:

Biorąc pod uwagę, że Orkady to grupa stosunkowo małych wysp leżących u północno-wschodniego wybrzeża Szkocji, ich bogactwo neolitycznej archeologii jest naprawdę niezwykłe. Asortyment domów, kopców komorowych, kamiennych kręgów, stojących kamieni i grobów przejściowych zapewnia niezwykle szeroki zakres kontekstów archeologicznych i architektonicznych. Jednak na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku istniała zauważalna nierównowaga między dowodami z IV i III tysiąclecia pne, przy czym struktury domowe i "wioski" były dobrze reprezentowane w tym drugim, ale minimalnie w pierwszym. Podobnie jak w innych miejscach na Wyspach Brytyjskich, archeologiczna widoczność IV tysiąclecia p.n.e. na Orkadach jest zdominowana przez monumentalną obecność kopców komorowych lub grobowców.

W latach siedemdziesiątych XX wieku Claude vi-Strauss wymyślił formę organizacji społecznej opartą na "domu" - soci t s maisons - w celu zapewnienia klasyfikacji grup społecznych, które wydawały się nie odpowiadać ustalonym antropologicznym strukturom pokrewieństwa. W tym podejściu punktem zaczepienia jest "dom", rozumiany jako zasób pojęciowy, który jest konsekwencją strategii konstruowania i legitymizowania tożsamości w stale zmieniających się warunkach społecznych.

Opierając się na wynikach szeroko zakrojonego programu badań terenowych w Bay of Firth na Orkadach kontynentalnych, tekst bada ideę, że fizyczny wygląd domu jest potężnym źródłem materializacji dychotomicznego sojuszu i zasad pochodzenia widocznych w dowodach archeologicznych dotyczących wczesnego i późniejszego neolitu Orkadów. Argumentuje, że niektóre spostrzeżenia poczynione przez L vi-Straussa w jego podstawowym sformułowaniu maisons sociale są niezwykle istotne dla interpretacji dowodów archeologicznych i zapewnienia parametrów dla "społecznej" narracji zmian materialnych zachodzących na Orkadach między 4 a 2 tysiącleciem pne.

Duże wykopaliska podjęte w ramach projektu Cuween-Wideford Landscape Project dostarczyły bezprecedensowej głębi i różnorodności dowodów na okupację neolityczną, wypełniając lukę między architekturą i formą domową i ceremonialną, badając przejście od drewna do kamienia oraz relacje między żywymi i zmarłymi oraz rolę kultury materialnej. Wyniki badań zostały tu szczegółowo opisane i omówione, umożliwiając prześledzenie rozwoju i fragmentacji domostw społecznych w okresie 1500 lat prehistorii Wysp Północnych.