Rozwijanie Zeami: Dostrojenie aktora Noh w praktyce

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Developing Zeami: The Noh Actor's Attunement in Practice

Zawartość książki:

Wielki aktor noh, teoretyk i dramaturg Zeami Motokiyo (ok. 1363-1443) jest jedną z najważniejszych postaci światowego dramatu. Jego krytyczne traktaty przyciągnęły międzynarodową uwagę od czasu ich publikacji na początku XX wieku. Jego dorobek i idee nadal oferują bogactwo spostrzeżeń na różne tematy, od natury dramatycznej iluzji i zainteresowania publiczności, przez taktyki komponowania udanych sztuk, po kwestie somatyczności i treningu cielesnego. Shelley Fenno Quinn w swojej imponującej interpretacji traktatów Zeamiego odnosi się do wszystkich tych obszarów, nakreślając rozwój pomysłów dramaturga na to, jak najlepiej kultywować dostrojenie między wykonawcą a publicznością.

Quinn zaczyna od prześledzenia transformacji Zeamiego z w dużej mierze mimetycznej sztuki scenicznej trupy jego ojca w teatr poiesis, w którym dramaturg i aktorzy dążą do przedstawień, w których taniec i śpiew są ponownie połączone z sugestywną mocą pamięci literackiej. Synteza tego zapamiętanego języka opowieści, wierszy, fraz, ich prozodii i związanej z nimi aury z przepływem tańca i śpiewu doprowadziła do stworzenia dramatycznego prototypu, który angażował i zależał od publiczności jak nigdy dotąd.

Późniejsze rozdziały analizują konfigurację występów stworzoną przez Zeamiego (nikyoku santai), wyartykułowaną w jego dojrzałych teoriach na temat treningu wykonawcy. Opierając się na możliwych punktach odniesienia z myśli buddyjskiej i taoistycznej, autor argumentuje, że Zeami zaczął traktować nikyoku santai jako zestaw wskazówek dotyczących ograniczania subiektywności początkującego aktora, umożliwiając mu tym samym osiągnięcie pewnego poziomu umiejętności lub progu, od którego może rozpocząć się jego wolność jako artysty.