Developing Africa?: New Horizons with Afrocentricity
Książka została napisana z myślą o tych, którzy interesują się debatami teoretycznymi związanymi z dziedziną studiów nad rozwojem. Jest skierowana do pracowników akademickich i wszystkich tych, którzy pracują w dziedzinie rozwoju, polityków, decydentów i urzędników służby cywilnej, którzy muszą zapoznać się z kluczowymi debatami historycznymi na temat rozwoju, zwłaszcza tymi dotyczącymi Afryki. Książka przyjmuje afrocentryczny punkt widzenia, oparty na teorii afrocentryzmu, w analizie idei i procesów rozwoju w Afryce. Przyjmuje również podejście historyczne w analizie idei rozwoju Afryki jako produktu ubocznego rozważań politycznych. Książka ta dotyczy tego, w jaki sposób dyskurs rozwoju jako dziedziny badań musi zostać przeorientowany na epistemologie oparte na Afryce, aby zdemontować kolonializm, w przeciwieństwie do historycznego osadzenia dyskursu rozwojowego w europocentryzmie.
Książka ta kwestionuje ograniczenie współczesnego afrykańskiego rozumienia podróży Afryki z rozwojem do okresu po II wojnie światowej, a konkretnie do programu Point Four prezydenta Harry'ego S. Trumana z 1949 roku. Zamiast tego książka argumentuje, że podróż ta powinna być rozumiana holistycznie. Chcę przez to powiedzieć, że afrykańskie zaangażowanie w rozwój nie zaczęło się od polityki europejsko-północnoamerykańskiego bloku politycznego - historia afrykańskiego rozwoju musi uwzględniać klasyczną cywilizację Afryki, a mianowicie cywilizację doliny Nilu i jej wkład w cywilizację ludzką. Takie podejście zapewnia bardziej holistyczną analizę i rzuca światło na to, w jaki sposób historia wielkości Afryki nadal stanowi inspirację nawet w czasach współczesnych. Takie podejście odrzuca wiele redukcjonistycznych kłamstw i półprawd, które leżą u podstaw modernistycznego paradygmatu, który stara się przedstawić ludność afrykańską jako zależnych beneficjentów kolonialnych ram euro-nowoczesności. Ramy te podważyły człowieczeństwo ludzi spoza Zachodu w ogóle, a Afrykanów w szczególności. Książka kontynuuje tradycję dekolonialnych refleksji epistemicznych opartych na afrocentryzmie jako teoretycznym założeniu, aby przeciwstawić się dyskursom, które są przesiąknięte rasistowskim programem wobec tych na Globalnym Południu, zwłaszcza w Afryce, aby umożliwić endogeniczność.
W duchu dążenia do sprawiedliwości poznawczej w XXI wieku, książka ta argumentuje, że dyskurs rozwoju musi zostać zdekolonizowany z hegemonicznej eurocentrycznej propagandy i musi być sformułowany z punktu widzenia tych, którzy byli postrzegani jako odbiorcy, ci, którzy byli postrzegani jako "zacofani" z eurocentrycznej perspektywy.