Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia kompleksową krytykę filozofii politycznej z perspektywy heglowskiej, zajmując się różnymi podstawowymi ideami wybitnych filozofów. Chociaż oferuje cenne spostrzeżenia i stymuluje myślenie o sprawiedliwości i relacjach międzyludzkich, niektórzy czytelnicy uznają ją za trudną do zaangażowania ze względu na złożony język i akademicki ton autora.
Zalety:Książka zapewnia dobrą krytykę głównych filozofów politycznych, obejmuje szeroki zakres tematów, oferuje cenne spojrzenie na sprawiedliwość i wolność oraz jest przydatna dla osób zainteresowanych historią filozofii.
Wady:Tekst jest gęsty i złożony, przez co niektórym czytelnikom trudno jest się w niego zaangażować. Ponadto autorytet i znaczenie autora mogą być kwestionowane, co prowadzi do postrzegania go jako mniej wpływowego w porównaniu z najważniejszymi dziełami filozofii politycznej.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Reason and Justice
Zawartość książki:
Jest to precyzyjnie uargumentowana, szczegółowa i kompleksowa systematyczna teoria sprawiedliwości, błyskotliwie rozszerzająca etykę heglowską, podobnie jak teoria sprawiedliwości Rawlsa zrehabilitowała i rozszerzyła klasyczny liberalizm. Winfield argumentuje, że sprawiedliwość, podobnie jak rozum, musi być samozasadna, a aby to osiągnąć, musi być samookreślona.
Teoria sprawiedliwości musi zatem porzucić odwołanie do metafizycznie danych lub transcendentnie ukonstytuowanych norm i zamiast tego określić instytucje wolności. Realizując to zadanie, Winfield oferuje wnikliwe dyskusje na temat stosunków własności, moralności, rodziny, kapitału i relacji towarowych, sprawiedliwości gospodarczej i społecznej oraz państwa. W przeciwieństwie do liberalizmu, który postrzega państwo jako instrument do celów niepolitycznych, Winfield broni państwa demokratycznego jako sprawiedliwej realizacji wolności.
Przez cały czas argumentuje, że sprawiedliwość jest definiowana interaktywnie, gdzie wolność człowieka jest określana przez to, jak jego interakcje szanują i wspierają instytucjonalną wolność innych. Choć argumentacja autora przebiega systematycznie, na każdym etapie zręcznie radzi on sobie z odpowiednimi głównymi myślicielami w tradycji zachodniej - nie tylko z Heglem, ale także ze starożytnymi, klasycznymi liberałami, Marksem i współczesnymi, takimi jak Rawls.
