Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka opisywana jest jako prowokacyjna i intelektualnie wymagająca, oferująca głęboki wgląd w słuchanie i powiązania między dźwiękiem, myślą i kulturą. Zawiera dyskusje na temat historycznych myślicieli, takich jak Kartezjusz, Müller i Helmholtz, i podkreśla złożoność i bogactwo doświadczeń słuchowych. Gęstość informacji może być jednak przytłaczająca dla zwykłych czytelników i lepiej nadaje się dla bardziej naukowych odbiorców.
Zalety:⬤ Prowokacyjne pomysły, które rzucają wyzwanie zrozumieniu słuchania
⬤ wnikliwe dyskusje na temat dźwięku, myśli i kultury
⬤ bogata treść, która przemawia do poważnych myślicieli.
Wady:⬤ Gęste i złożone informacje mogą być przytłaczające
⬤ niełatwe do przyswojenia dla zwykłych czytelników
⬤ przemawia głównie do niszowej publiczności „ciężko myślących”.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Reason and Resonance: A History of Modern Aurality
Zawartość książki:
Jak ucho zaczęło odgrywać centralną rolę w nowoczesnej kulturze i racjonalności.
Słuch był tradycyjnie uważany za drugi zmysł - w jakiś sposób mniej racjonalny i mniej nowoczesny niż pierwszy zmysł, wzrok. Reason and Resonance obala ten mit, rekonstruując proces, dzięki któremu ucho zaczęło odgrywać kluczową rolę w nowoczesnej kulturze i racjonalności.
Przez ostatnie czterysta lat słuch był rozumiany jako współczujący rezonans między wibrującym powietrzem a różnymi częściami ucha wewnętrznego. Ale pojawienie się rezonansu jako centralnego elementu nowoczesnej auralności zbiega się również z triumfem nowego rodzaju epistemologii, w której brak rezonansu jest warunkiem myślenia. Mówi się, że relacja naszego umysłu ze światem opiera się na dystansie lub, jak sugeruje sam synonim rozumu, refleksji.
Reason and Resonance śledzi genealogię tej "intymnej wrogości" między rozumem a rezonansem poprzez serię powiązanych ze sobą studiów przypadków z udziałem różnych otologów, filozofów, fizjologów, pamflecistów i teoretyków muzyki. Wśród nich są XVII-wieczny architekt-zoolog Claude Perrault, który obalił kartezjanizm w książce o dźwięku i słuchu; poeta Sturm und Drang Wilhelm Heinse i jego przyjaciel anatom Samuel S mmerring, którzy wierzyli, że płyn komorowy jest interfejsem między duszą a nerwem słuchowym; słynny fizjolog Johannes M ller, który wymyślił koncepcję "energii zmysłowych"; oraz najważniejszy uczeń M llera, Hermann von Helmholtz, autor magisterialnego Sensations of Tone. Erlman omawia również kluczowych dwudziestowiecznych myślicieli zajmujących się aurą, w tym Ernsta Macha, inżyniera komunikacji i zwolennika pierwszej nierezonansowej teorii fal słuchowych, Georga von B k sy'ego, działacza politycznego i filozofa G nthera Andersa oraz Martina Heideggera.
