Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „We Spread” autorstwa Iaina Reida porusza tematy starzenia się, utraty pamięci i psychologicznych zmagań, z jakimi borykają się osoby starsze. Przedstawia intymną i trzymającą w napięciu narrację z perspektywy Penny, starszej kobiety zmagającej się z pogarszającą się pamięcią i doświadczeniami w ośrodku opieki, w którym panuje tajemnicza atmosfera. Podczas gdy pisarstwo i rozwój postaci są chwalone, niektórzy czytelnicy wyrażają frustrację z powodu niejednoznacznego zakończenia i braku jasnego kierunku.
Zalety:Postacie są dobrze nakreślone i można się z nimi utożsamić, tworząc intymne doświadczenie czytelnicze. Styl pisania jest wciągający i utrzymuje czytelnika w zaciekawieniu, z atmosferą napięcia przez cały czas. Wielu czytelników uznało książkę za prowokującą do myślenia na temat starzenia się i śmiertelności, z emocjonalną głębią i silnym naciskiem na więzi międzyludzkie. Uważa się, że jest to wyjątkowa i intrygująca historia, która rezonuje z czytelnikami, zwłaszcza tymi zaznajomionymi z opieką lub starzeniem się.
Wady:Kilku czytelników skrytykowało książkę za niejednoznaczne zakończenie i brak jasnego kierunku, pozostawiając wiele pytań bez odpowiedzi. Niektórym trudno było zrozumieć lub zinterpretować fabułę, co prowadziło do poczucia zagubienia i frustracji. Niektórzy zauważyli, że tempo akcji momentami się przeciągało, co negatywnie wpływało na ogólne wrażenia z lektury. Kilku recenzentów uważało, że gra była zbyt ezoteryczna lub przypominała sen, przez co trudno było się do niej odnieść lub ją śledzić.
(na podstawie 75 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
We Spread
Zawartość książki:
Autor "sugestywnej, mrożącej krew w żyłach i ostrej jak brzytwa" ( Bustle ) I'm Thinking of Ending Things, która zainspirowała oryginalny film Netflix i "krótką, szokującą" ( The Guardian ) Foe powraca z nowym dziełem suspensu podążającym za starszą kobietą uwięzioną w tajemniczym ośrodku.
Penny, artystka, mieszka w tym samym mieszkaniu od dziesięcioleci, otoczona artefaktami i pamiątkami z jej długiego życia. Jest pogodzona z przyziemnymi rytuałami starości, dopóki coś nie zacznie się wymykać. Zanim jej wieloletni partner zmarł wiele lat wcześniej, przygotowano dla niej pokój w wyjątkowej rezydencji opieki długoterminowej, do której Penny trafia po jednym zbyt wielu "incydentach".
Początkowo, w otoczeniu rówieśników, rozmawiając, jedząc, śpiąc, patrząc na piękne lasy otaczające dom, wszystko jest w porządku. Zaczyna nawet znowu malować. Ale gdy dni zaczynają się zlewać, Penny - z rosnącym poczuciem niepokoju i nieufności - zaczyna tracić poczucie upływu czasu i swojego miejsca na świecie. Czy ulega subtelnie destrukcyjnym skutkom starzenia się, czy też jest nieświadomym uczestnikiem czegoś bardziej niepokojącego?
Jednocześnie współczująca i niesamowita, opowiedziana oszczędną, hipnotyzującą prozą, "znakomita powieść psychologicznego suspensu" Iaina Reida ("Publishers Weekly", recenzja z gwiazdką) zgłębia kwestie konformizmu, sztuki, produktywności, związków i tego, co ostatecznie oznacza starzenie się.
