The Crumbling Mansion
"Seksowny krajobraz Freyberg to Kings Cross historii queer; sen/pamiętnik, ostro obserwowany, wzywający z pełną mocą z epoki wyburzonej i zepsutej. Płynny z pożądania, brutalny i piękny, w całej tej wyciągniętej czułości, jaką przynosi dojrzałość". - Kerri Shying.
"The Crumbling Mansion naprawdę rozrywa stronę. To seria powiązanych ze sobą migawek i winiet, które czyta się jak mini rozdziały w wierszowanej noweli. Wiersze są namacalne i dobrze wyczarowują scenę: rozpadająca się rezydencja to gotycki stos wielu pokoi - sztuka, wino, filozofia i muzyka; rozkwitająca, spocona, tęskniąca seksualność i pragnienie długo odmawianych i ponuro malowanych owoców. Jest cień AIDS i cień ojców: niepokój i desperackie pragnienie wypełnienia tożsamości i szaleńczego marnowania utraconej młodości. U podstaw tego wszystkiego leży uziemiające wytchnienie i nadzieja sztuki, a także zbawienie i tożsamość, które można znaleźć w twórczości artystycznej. Jest też kilka delikatnych i drobno namalowanych fragmentów świata przyrody". - Tug Dumbly.
"Mieszkańcy rozpadającej się rezydencji są sercem tego zbioru, zmieniającego się, wielogłosowego spektaklu uchwycającego środowisko śródmieścia postrzępione przez czas, ale łagodne w pamięci. Freyberg jest nieustraszonym pisarzem osobistej transformacji i regeneracji, z okiem na ulotną naturę chwały i radości. Ożywia zapomniane głosy Kings Cross i napełnia je współczuciem i tęsknotą. Pisarstwo Freyberga ma elastyczny cel i temat; ze stratą, krawędzią noża gentryfikacji i nostalgią przylegającą do jaskrawych ewokacji natury, niesprawiedliwości i pożądania". - Rico Craig.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)