Rozmowy z Van Goghiem

Opinie czytelników

Książka zapewnia wnikliwe spojrzenie na życie i myśli Vincenta van Gogha, podkreślając zarówno jego zmagania, jak i triumfy. Simon Parke umiejętnie wykorzystuje listy van Gogha i dodaje głębi narracji, czyniąc artystę wiarygodnym i złożonym.

⬤ Wciągająca narracja, która ożywia van Gogha
⬤ pięknie eksploruje tematy człowieczeństwa, sztuki i miłości
⬤ łączy listy van Gogha z przemyślanym komentarzem
⬤ przemawia zarówno do fanów van Gogha, jak i osób zainteresowanych kondycją ludzką.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać książkę za zbyt wąską i życzyć sobie więcej treści; może nie obejmować wszystkich aspektów życia van Gogha w szczegółach.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Conversations with Van Gogh

Zawartość książki:

"Conversations with Van Gogh" to wyimaginowana rozmowa z tą niezwykłą postacią. Ale chociaż rozmowa jest wyimaginowana, słowa Van Gogha nie są; wszystkie są autentycznie jego".

Vincent van Gogh jest najbardziej znany z dwóch rzeczy - swoich słoneczników i obcinania uszu. Istnieje jednak wiele innych sposobów na poznanie tego niezwykłego syna holenderskiego pastora, który opuścił swoją chłodną ojczyznę dla słońca Arles na południu Francji; i zostawił nam ponad tysiąc szczerych listów o walce i radości, aby pomóc nam spojrzeć na jego wewnętrzny świat. Vincent późno zajął się malarstwem, po tym jak spędził czas w Londynie, próbując zostać chrześcijańskim misjonarzem.

I choć obecnie jest jednym z najbardziej znanych artystów na świecie, w jego czasach nikt go nie widział - poza jednym francuskim krytykiem sztuki o imieniu Aurier.

Możliwe, że nigdy w życiu nie sprzedał żadnego ze swoich obrazów. Kiedy odkrył słońce w Arles, odkrył także energię.

Żółty był dla niego kolorem nadziei, a przez ostatnie dwa lata malował prawie jedno płótno dziennie. Ale nadzieja skończyła się 27 lipca 1890 roku, kiedy zastrzelił się w wieku 37 lat. W tym czasie był sześć miesięcy poza zakładem psychiatrycznym, gdzie być może doświadczył największego spokoju.

Vincent porównał siebie do karłowatej rośliny; uszkodzonej przez emocjonalny mróz z dzieciństwa. "Rozmowa z Vincentem - na którą nalega - była przywilejem" - mówi Simon Parke. "Jest nieskończenie fascynujący, sprzeczny, poruszający, zabawny, wnikliwy i tragiczny.

Jest w nim wściekłość, ale także wielka dobroć. Uważał, że harmonia w relacjach międzyludzkich jest nieuchwytna; jego życie miłosne było bolesnym chaosem.

Ale jeśli chodzi o kolory, był geniuszem harmonii i ma wiele do powiedzenia na ten temat. Dla człowieka, który popełnił samobójstwo - zmarł w ramionach swojego brata 29 lipca - spędzanie z nim czasu nigdy nie było niczym innym, jak tylko afirmacją życia".