Rozmowy przy łóżku hospicyjnym

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Hospice Bed Conversations

Zawartość książki:

Recenzja

W „Rozmowach przy łóżku hospicyjnym” Alan Harris pisze o pokojach nazwanych imionami drzew, a nie numerami, naszyjniku z pereł noszonym do śniadania, poczekalni Nieba, pendrive'ach, życiu na minionym pasie i uczniu śmierci w fartuchu ze sklepu spożywczego. Te wiersze mówią o życiu i o tym, co przychodzi pod koniec życia z odpornością, humorem i wdziękiem. Kiedy zacząłem czytać, nie mogłem odłożyć tego małego tomiku, ale przeczytałem go od razu. Jako pierwsza książka, jest to znaczące osiągnięcie, a Harris jest poetą, którego należy docenić.

--Rosalie Sanara Petrouske, autorka What We Keep

Te wiersze są celebracją chwil, które czynią nas ludźmi, naszej godności, naszych słabości, naszych miłości, naszej indywidualności, naszych wspomnień. Alan Harris oferuje nam prezent w tym tomie: nadzieję, że my sami jesteśmy skarbami i skarbami - że my również nie żyliśmy na próżno.

--Laura M Kaminski, autorka Anchorhold, 19 Ghazal Street i And Yes, I Dance

Wiersze Alana Harrisa z hospicyjnego łóżka wstrząsną tobą raz po raz ze względu na chwile, które upamiętniają, a także ze względu na wszystkie momenty, które uświadamiamy sobie dzięki jego uważnemu rzemiosłu, które sami straciliśmy - wszystkie historie naszych bliskich, których nie uchwyciliśmy, zanim było za późno. W tej serii mocnych lirycznych wierszy bezlitośnie bada ograniczony krajobraz sali chorych: jego brutalną ekonomię, subtelne i jawne zmiany, które materialnie sygnalizują naszą śmierć, czasem na długo przed naszym faktycznym odejściem, rozczarowania medycyną i rozpadające się relacje. Rozmowy przy łóżku hospicyjnym to manifest na rzecz autonomii i godności u schyłku życia, a Harris przypomina nam, że jedną z najbardziej humanizujących i pełnych szacunku rzeczy, jakie możemy zrobić, jest słuchanie i wczuwanie się w innych, zwłaszcza gdy zbliżają się do śmierci.

--Caroline Maun, profesor nadzwyczajny języka angielskiego na Wayne State University oraz

autorka książki What Remains

O autorze

Alan Harris jest poetą na oddziale hospicyjnym, który bez skrupułów tworzy prozatorskie liryki, śpiewając o życiu i śmierci, kierując głosami, które wkrótce zostaną uciszone. Harris służył swojej społeczności na wiele sposobów - jako delegat Easter Seal, członek zarządu American Cancer Society, Wolontariusz Roku Easter Seal, a ostatnio jako Wolontariusz Roku 2016 Hospicjum Domowego Sparrow Health Systems. Jest pisarzem Tuesday Story Writer, wolontariuszem pomagającym pacjentom hospicjum w pisaniu wspomnień, listów i poezji. Harris otrzymał nagrodę Stephen H. Tudor Award 2012 w dziedzinie kreatywnego pisania na Wayne State University, a także John Clare Poetry Prize 2014 i Tompkins Poetry Award 2015.