Talk and Textual Production in Medieval England
Ludzie w średniowiecznej Anglii rozmawiali, a jednak rzadko mówimy lub piszemy o ich rozmowach. Ludzie rozmawiali nie w obrębie tekstów literackich, ale w świecie, w którym te teksty były komponowane i kopiowane.
Nieobecność takich rozmów w naszych zapisach średniowiecznej przeszłości jest dziwna. Jeszcze dziwniejsza jest jej nieobecność w naszych opracowaniach średniowiecznej historii literatury. W książce Talk and Textual Production in Medieval England Marisa Libbon dowodzi, że rozmowa między społeczeństwem średniowiecznej Anglii, zwłaszcza rozmowa o historii i tożsamości, była niezbędna do tworzenia tekstów i stanowiła fundamentalną część przekazywania i odbioru literatury.
Badając życie Ryszarda I jako przykładowy temat rozmów o przeszłości w średniowiecznej Anglii, Libbon rozwija teorię tego, w jaki sposób rozmowa krąży w historii, tożsamości i pamięci kulturowej w czasie. Zbierając razem tekstowe skrzyżowania Ryszarda I z postaciami takimi jak Karol Wielki i Roland, Libbon oferuje historię literatury, która uwzględnia przestrzenie między zachowanymi rękopisami i wokół nich.
Przestrzenie te, zwykle odrzucane jako ciche, mówią nam o procesach pisania i czytania oraz oświetlają niematerialne życie codzienne, w którym miała miejsce produkcja tekstowa. Ujawniając presję, jaką rozmowa o przeszłości wywierała na produkcję tekstową, książka ta przenosi siłę tworzenia kultury i pamięci zbiorowej na szersze, oparte na współpracy autorstwo w średniowiecznej Anglii.