Torn Signs
Na początku swojej kariery Ralston Crawford (1906-1978) zdobył uznanie za swoje precyzyjne obrazy przedstawiające obiekty architektoniczne związane z przyszłościową, uprzemysłowioną Ameryką, z których najbardziej znana jest jego Overseas Highway z 1939 roku. Crawford był jednak wielowymiarowym artystą o awanturniczym duchu i ciekawości świata poza Stanami Zjednoczonymi, którego prace w różnych mediach i stylach malarskich ewoluowały przez całe życie, a jego późniejsze, bardziej abstrakcyjne malarstwo miało niezwykły wymiar emocjonalny.
Ta nowa książka, wydana w ramach wystawy w Fundacji Vilcek w Nowym Jorku, koncentruje się na dwóch seriach prac - „Torn Signs” i „Semana Santa” - które Crawford rozwijał głównie w ciągu ostatnich 20 lat swojego życia (chociaż jego pierwsze fotografie „Torn Signs” pochodzą z końca lat 30. ubiegłego wieku, co czyni je najbardziej trwałym tematem lub motywem Crawforda). Rick Kinsel, prezes Fundacji Vilcek, zaczyna od rozważań na temat tego, jak i dlaczego jego podróże do Europy, a zwłaszcza do hiszpańskiej Andaluzji, były tak inspirujące dla Crawforda. Semana Santa, czyli Wielki Tydzień, ostatni tydzień Wielkiego Postu, obchodzony jest w Sewilli podczas publicznych procesji bractw pokutnych ulicami miasta. Bycie świadkiem tego wydarzenia okazało się poruszającym doświadczeniem dla Crawforda, który wielokrotnie powracał do tematu pokutników z ich charakterystycznymi stożkowymi kapeluszami.
Historyk sztuki William C. Agee przedstawia esej biograficzny na temat perypatetycznego życia Crawforda, badając w szczególności związek między pracami „Torn Signs” i „Semana Santa” a późniejszymi dekadami artysty, po II wojnie światowej, kiedy Crawford był mniej zainteresowany afirmującym życie spojrzeniem na nowoczesność związanym z precyzjonizmem, a bardziej wyrażaniem rozczarowania i rozkładu. Syn Crawforda, John, pisze o złożonych wzajemnych powiązaniach obu serii, z naciskiem na sposób, w jaki fotografia Crawforda odnosi się do jego malarstwa i grafiki. Poszczególne prace z obu serii są następnie szczegółowo analizowane w głównej części książki przez Emily Schuchardt Navratil, kuratorkę Fundacji Vilcek.
Reprodukcje stron szkicowników z 1971 roku (roku, w którym zdiagnozowano u niego białaczkę) oświetlają podejście Crawforda do zapamiętywania koloru poprzez pisanie i jego niesamowitą pamięć wizualną; tutaj rysunki podartych znaków, Semana Santa i ulic Sewilli przeplatają się z przemyśleniami artysty na temat koloru, związku między rysowaniem a pisaniem oraz jego własnym życiem i śmiercią.
