Rozbite kościoły, rozbity naród

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają przekonujące i wnikliwe badanie przez Goena roli kościoła w wojnie secesyjnej, w szczególności jego niepowodzenia w rozwiązaniu kwestii niewolnictwa. Książka krytykuje teologiczne podziały między głównymi wyznaniami i ich współudział w konflikcie, podkreślając moralne niepowodzenia zarówno północnego, jak i południowego duchowieństwa.

Książka jest dobrze napisana, wciągająca i bada rzadko omawiany temat, oferując unikalną perspektywę historyczną. Przeprowadzona przez Goena analiza schizmy wyznaniowej i moralnych implikacji stanowiska kościoła w sprawie niewolnictwa jest wnikliwa i prowokująca do myślenia.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książka jest krótka i brakuje w niej wystarczającej kontekstualizacji ruchu abolicjonistycznego. Ponadto rozczarowanie budzi ograniczona eksploracja przez autora alternatyw dla współudziału kościoła w niewolnictwie.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Broken Churches, Broken Nation

Zawartość książki:

W pierwszym kompleksowym podejściu do roli kościołów w procesach, które doprowadziły do amerykańskiej wojny secesyjnej, C. C.

Goen sugeruje, że kiedy kościoły prezbiteriańskie, metodystyczne i baptystyczne podzieliły się wzdłuż linii Północy i Południa w kontrowersjach dotyczących niewolnictwa, zerwały ważną więź narodowej unii. Przeczucia przywódców kościelnych i innych współczesnych obserwatorów dotyczące prawdopodobieństwa katastrofalnych konsekwencji politycznych były uzasadnione. Schizmy wyznaniowe, jako nieodwracalne kroki na krętej drodze narodu do przemocy, były zarówno zwiastunem, jak i katalizatorem zbliżającej się tragedii narodowej.

Złapane w grzęzawisku sprzecznych celów, przywództwo kościelne zawiodło, a wspólnota chrześcijańska rozpadła się, zapowiadając w scenariuszu secesji i konfliktu zbliżający się kryzys Unii. Gdy kościoły wybrały strony w niezwykle transcendentnej kwestii niewolnictwa, tak samo stało się z narodem.

Profesor Goen, wybitny historyk amerykańskiej religii, nie szuka na tych stronach „przyczyn” wojny secesyjnej. Ukazuje on raczej ewangeliczne chrześcijaństwo jako „główne spoiwo narodowej jedności” w Ameryce antebellum.

Jego staranna analiza i krytyczna interpretacja pokazują, że amerykańskie kościoły z czasów antebellum - zaangażowane w rozwój instytucjonalny, ulegające interesom sekcyjnym i milczące na temat uprzedzeń rasowych - nie były w stanie ani powstrzymać, ani przekierować niesamowitych sił narodowej niezgody. Ich porażka przypieczętowała los narodu.