Rozbijanie mosiężnego sufitu

Opinie czytelników

Książka „Busting the Brass Ceiling: How a Heroic Female Cop Changed the Face of Policing” opowiada inspirującą historię sierżant LAPD Fanchon Blake, szczegółowo opisując jej zmagania z dyskryminacją w organach ścigania i jej znaczący wpływ na promowanie równości płci w policji. Narracja podkreśla tematy odwagi, wytrwałości oraz znaczenia różnorodności i integracji w zawodzie historycznie zdominowanym przez mężczyzn.

Książka jest chwalona za to, że jest dobrze napisana i przekonująca, oferując inspirujący opis wytrwałości i osiągnięć Fanchon Blake. Zwrócono uwagę na jej znaczenie dla współczesnych kwestii dyskryminacji i wnikliwe przedstawienie wyzwań stojących przed kobietami i mniejszościami w organach ścigania. Recenzenci zalecają ją jako niezbędną lekturę nie tylko dla funkcjonariuszy policji, ale dla każdego zainteresowanego zrozumieniem historycznego kontekstu dyskryminacji i walki o równość.

Niektóre recenzje wspominają, że pamiętnik opiera się wyłącznie na osobistych doświadczeniach Fanchon Blake, które mogą nie obejmować różnorodnych doświadczeń wszystkich kobiet w organach ścigania. Ponadto, choć książka jest bardzo chwalona, kilka recenzji wskazuje, że treść może być emocjonalnie intensywna, ponieważ porusza bolesne aspekty dyskryminacji i barier systemowych.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Busting the Brass Ceiling

Zawartość książki:

FANCHON BLAKE zmieniła oblicze policji w całym kraju. Dołączyła do LAPD w 1948 roku i przez trzy lata chodziła w spódnicy i szpilkach.

Jej ambicje, by piąć się w górę, były ograniczane przez coraz bardziej dyskryminujący program, aż w końcu jej niezłomna wytrwałość doprowadziła do awansu na sierżanta dziewiętnaście lat później. Kiedy polityka LAPD uniemożliwiła jej dalszy awans i zagroziła wyeliminowaniem kobiet z wydziału, złożyła pozew, inicjując w ten sposób jedną z przełomowych w kraju spraw dotyczących Tytułu VII, bez niczyjej pomocy. Fanchon nie zdawała sobie sprawy, w co się pakuje, gdy w 1973 roku złożyła skargę o dyskryminację przeciwko LAPD do federalnej Komisji Równych Szans Zatrudnienia.

I z pewnością nie zdawała sobie sprawy, że ta skarga - i ona sama - przejdzie do historii kobiet i mniejszości. Jej zdrada kodeksu milczenia i lojalności LAPD nie pozostała jednak bezkarna.

Pomimo obelg słownych, milczącego traktowania i zastraszania, nie poddawała się. Siedem lat później jej heroiczne wysiłki w końcu umożliwiły kobietom przebicie się przez mosiężny sufit.