Balancing Work and New Parenthood: A Comparative Analysis of Parental Leave in Australia, Canada, Germany and Sweden
Niniejsza książka stanowi krytyczną analizę polityki płatnych urlopów rodzicielskich w Australii i porównuje ją z polityką stosowaną w podobnych krajach członkowskich Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Podczas gdy wszystkie kraje członkowskie OECD, z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych, gwarantują matkom pewną formę płatnego urlopu rodzicielskiego, czas jego trwania, świadczenia, ochrona miejsc pracy i uprawnienia do niego znacznie się różnią. Znaczna rozbieżność w polityce dotyczącej urlopów rodzicielskich między Australią a innymi krajami OECD rodzi pytania o wpływ australijskiej polityki na nierówność płci w sile roboczej, udział kobiet w sile roboczej oraz zdrowie dzieci i rodziców.
Książka przedstawia dwie kluczowe rekomendacje dla australijskiej polityki płatnych urlopów rodzicielskich. Pierwszym zaleceniem jest wydłużenie obecnego płatnego urlopu rodzicielskiego do łącznie 52 tygodni w celu zapewnienia optymalnego zdrowia dziecka i matki, zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia. Drugim zaleceniem jest wprowadzenie indywidualnego 15-tygodniowego "urlopu macierzyńskiego" przeznaczonego wyłącznie dla matek, dzięki czemu całkowity czas trwania urlopu dostępny dla matek wyniesie 52 tygodnie, co stanowi około 70% przepisów oferowanych przez wyróżnione kraje OECD. Reformy te mogą być wprowadzane etapami.
W książce omówiono systemy urlopów rodzicielskich w Niemczech, Kanadzie i Szwecji jako punkty odniesienia dla Australii ze względu na podobne finansowanie płatnego urlopu rodzicielskiego z ogólnego opodatkowania oraz jasne i zwięzłe przepisy dotyczące praw do płatnego urlopu rodzicielskiego. Zalecenia, jeśli zostaną wprowadzone w życie, będą wspierać prawa australijskich matek poprzez rekonstrukcyjną feministyczną soczewkę, celebrując różnice między kobietami a mężczyznami i usuwając wszelkie niedogodności, jakie kobiety mogą mieć w spełnianiu zmaskulinizowanych norm społecznych.
Podczas gdy ogłoszona przez australijski rząd w 2021 r. dodatkowa inwestycja w opiekę nad dziećmi w wysokości 1,7 mld USD pomoże matkom wrócić do pracy, niewiele robi w odniesieniu do rządowego programu urlopów rodzicielskich, który nakłada ciężar opieki nad noworodkiem lub nowo adoptowanym dzieckiem całkowicie na matkę, nie zapewniając jednocześnie płatnego urlopu rodzicielskiego dla ojców. Co więcej, podczas gdy zwiększone finansowanie opieki nad dziećmi może pomóc matkom w powrocie do pracy po zakończeniu 18-tygodniowego płatnego urlopu rodzicielskiego, taka polityka nie odnosi się do znaczenia wychowywania dziecka w domu z rodzicem przez co najmniej pierwszy rok życia dziecka. Wsparcie rodziców ma kluczowe znaczenie w krajach o starzejącej się populacji, a Australia jest jednym z takich krajów. Ogólnie rzecz biorąc, niniejsza książka wzywa do zwrócenia pilnej uwagi na politykę urlopów rodzicielskich w Australii w celu rozwiązania kwestii nierówności płci, udziału siły roboczej oraz zdrowia dzieci i rodziców.