Roundhouse: Joe Berke i Kongres Dialektyki Wyzwolenia w 1967 r.

Oryginalny tytuł:

Roundhouse: Joe Berke and the 1967 Congress on the Dialectics of Liberation

Zawartość książki:

W 1967 roku "Lato Miłości" przyciągnęło do Londynu wiele niezwykłych osób i wydarzeń, ale być może nic nie było tak niezwykłe jak Kongres Dialektyki Wyzwolenia. Kongres, zorganizowany przez amerykańskiego "antypsychiatrę" Joe Berke, z pomocą Leona Redlera, R. D. Lainga, Davida Coopera i wielu studentów, byłych studentów, "pacjentów" psychiatrycznych i sekretarek, odbył się w Roundhouse na Chalk Farm Road w ciągu dwóch tygodni w lipcu i miał na celu "demistyfikację ludzkiej przemocy we wszystkich jej formach, systemów społecznych, z których emanuje, oraz zbadanie nowych form działania".

Ale to proste podsumowanie celu kongresu, choć trafne, nie oddaje sprawiedliwości jego bezpośrednim osiągnięciom ani jego długoterminowemu znaczeniu. Mieszając się z wieloma znanymi wówczas mówcami: Allenem Ginsbergiem, Herbertem Marcuse, Paulem Goodmanem, Stokely Carmichaelem, Gregorym Batesonem, C. L. R. Jamesem, Julianem Beckiem, Emmettem Groganem, Thich Nhat Hanhem, Paulem Sweezy, Johnem Gerassim i Lucienem Goldmannem, było wielu młodszych ludzi, którzy przybyli z własnymi pomysłami i którzy sami zrobili wybitne i wpływowe kariery w sztuce, polityce i środowisku akademickim. Jedną z nich była amerykańska artystka Carolee Schneemann, która wymyśliła happening, który odbył się ostatniego dnia kongresu. Inną była brytyjska psychoanalityczka i feministka Juliet Mitchell. Trzecią była amerykańska feministka Angela Davis.

Niniejsza książka, będąca po części biografią Joe Berke'a, śledzi losy kongresu od jego początków w Stanach Zjednoczonych do jego głównego odgałęzienia - Antyuniwersytetu Londyńskiego - i kończy się krótkimi refleksjami na temat znaczenia kongresu dla dzisiejszej "rewolucyjnej" polityki opartej na tożsamości.