Ocena:
Pamiętnik „Rough House” autorstwa Tiny Ontiveros to mocna i sugestywna eksploracja jej dzieciństwa naznaczonego ubóstwem, przemocą i złożoną dynamiką rodzinną, zwłaszcza jej relacji z ojcem. Autorka przedstawia żywe obrazy północno-zachodniego Pacyfiku, pozwalając czytelnikom głęboko połączyć się z jej doświadczeniami. Narracja rezonuje z wieloma czytelnikami, wywołując emocje związane z traumą, odpornością i poszukiwaniem zrozumienia w dysfunkcyjnych relacjach rodzinnych.
Zalety:⬤ sugestywny język, który oddaje piękno północno-zachodniego Pacyfiku. # Relatywne tematy związane z traumą i odpornością w dzieciństwie.
⬤ Mocna fabuła, która przyciąga czytelników i utrzymuje ich zainteresowanie.
⬤ Szczery portret złożonej dynamiki rodzinnej, szczególnie w przypadku ojca autorki.
⬤ Wielu czytelników uznało książkę za znaczącą refleksję na temat miłości i przebaczenia, rezonującą osobiście z ich własnymi doświadczeniami.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za nijaki i pozbawiony emocji.
⬤ W kilku recenzjach zwrócono uwagę na brak zdjęć wspomnianych w tekście, co ich zdaniem było straconą szansą.
⬤ Pamiętnik porusza ciężkie i bolesne tematy, co może sprawić, że dla niektórych będzie to trudna lektura.
⬤ Garstka czytelników wspomniała, że nie była to dla nich lektura wciągająca.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
Tina Ontiveros urodziła się w rodzinie, w której obie strony zajmowały się wyrębem lasów: matka spędzała lato jeżdżąc ciężarówkami do wyrębu w swojej rodzinnej firmie, a ojciec urodził się jako wędrowny drwal i wychowywał się w różnych miasteczkach tartacznych, podobnie jak sama Tina. rough house to opowieść o dorastaniu w chaosie, o dzieciństwie podzielonym między czarującego, zmiennego, agresywnego ojca w lasach północno-zachodniego Pacyfiku i matkę zmagającą się z ubóstwem w The Dalles. To także opowieść o pokoleniowych zawirowaniach, zwłaszcza dla kobiet w jej rodzinie, o brutalnych mężczyznach i społecznych ograniczeniach, o dzieciach nie zawsze wybieranych i często wychowywanych samotnie.
Ojciec Ontiveros, Loyd, odgrywa dużą rolę w surowym domu. Pod koniec pamiętnika, gdy rozważa niedawną śmierć Loyda i długą nieobecność w jej życiu, Ontiveros pisze: "Miałam tę śmieszną nadzieję, że będę mogła cieszyć się funkcjonalną relacją z moim ojcem, na moich własnych warunkach, teraz, gdy jestem dorosła". rough house to jej próba wyrzeźbienia tej relacji, zrozumienia ojca i rodziny z perspektywy dorosłego i na własnych warunkach.
Podczas gdy elementy jej wspomnień są uniwersalne, inne są nierozerwalnie zakorzenione w obozach wyrębu północno-zachodniego Pacyfiku, gdy przemysł tartaczny zmienia się i kurczy. Śledząc swoje dzieciństwo w robotniczych miasteczkach i lasach Waszyngtonu i Oregonu, Ontiveros zgłębia tematy miłości i straty, rodziców i dzieci oraz własną podróż do innego rodzaju dorosłości.