Rosyjscy Żydzi między białymi a czerwonymi, 1917-1920

Opinie czytelników

Książka jest kompleksowym badaniem doświadczeń rosyjskich Żydów podczas wojny domowej w latach 1917-1919, odnosząc się do ich relacji zarówno z białymi, jak i czerwonymi Rosjanami. Oferuje bogactwo szczegółów i wgląd w dynamikę polityczną tamtych czasów, jednocześnie podkreślając prekursorów Holokaustu.

⬤ Obszerna i szczegółowa eksploracja mniej zbadanego tematu historycznego
⬤ zapewnia cenny wgląd w żydowskie doświadczenia podczas rosyjskiej wojny domowej
⬤ przedstawia dobrze wyważone badanie odpowiedzialności wszystkich zaangażowanych stron
⬤ wysoce zalecane dla osób zainteresowanych historią Żydów w Europie Wschodniej.

Gęsta ilość informacji może stanowić wyzwanie dla czytelników bez wcześniejszej wiedzy na temat rosyjskiej, francuskiej i angielskiej polityki; brak map może utrudniać zrozumienie ruchów wojsk.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Russian Jews Between the Reds and the Whites, 1917-1920

Zawartość książki:

W latach następujących po rewolucji rosyjskiej toczyła się zaciekła wojna domowa między bolszewikami, z ich Czerwoną Armią Robotników i Chłopów po jednej stronie, a różnymi grupami, które tworzyły ruch antybolszewicki po drugiej. Główną siłą antybolszewicką była Biała Armia, której przywództwo składało się z byłych oficerów rosyjskiej armii cesarskiej. W przyjętej - i uproszczonej - wersji tej historii, ci Żydzi, którzy zostali wciągnięci w konflikt polityczny i wojskowy, byli w przeważającej mierze powiązani z Czerwonymi, podczas gdy od samego początku Biali organizowali kampanie antyżydowskiej przemocy, prowadząc do śmierci tysięcy Żydów w pogromach na Ukrainie i w innych miejscach.

W książce Russian Jews Between the Reds and the Whites, 1917-1920 Oleg Budnitskii przedstawia pierwszy kompleksowy historyczny opis roli Żydów w rosyjskiej wojnie domowej. Według Budnitskiegoi, Żydzi byli zarówno ofiarami, jak i katami, i chociaż byli jednymi z założycieli państwa radzieckiego, odegrali również ważną rolę w tworzeniu frakcji antybolszewickich. Budnitskii przedstawia znacznie bardziej zniuansowany obraz polityki Białych wobec Żydów, niż było to wcześniej dostępne, badając takie kwestie, jak rola prominentnych żydowskich polityków w tworzeniu ruchu Białych w południowej Rosji, "kwestia żydowska" w ideologii Białych i jej międzynarodowe aspekty, a także próby Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i Białej dyplomacji, aby zapobiec ustanowieniu państwa żydowskiego w Palestynie.

Relacje między Żydami a czerwonymi były nie mniej skomplikowane. Prawie wszystkie żydowskie partie polityczne ostro potępiły bolszewicki zamach stanu, a Armia Czerwona nie była bez grzechu, jeśli chodzi o pogromy Żydów. Budnitskii oferuje świeżą ocenę roli odegranej przez Żydów w ustanowieniu państwa radzieckiego, zwrotu w polityce żydowskich partii socjalistycznych po pierwszej fali masowych pogromów i ich wysiłków na rzecz przyciągnięcia Żydów do Armii Czerwonej, polityki bolszewickiej dotyczącej ludności żydowskiej oraz tego, jak te stanowiska zmieniły się radykalnie w trakcie wojny domowej.