Plant Bioactives And Engineered Nano-Carriers In Protein Fibrillation
Fibrylacja białek jest powszechnym zjawiskiem, w którym białka tracą swoją funkcjonalną strukturę i łączą się w nierozpuszczalne struktury włókniste. Może to prowadzić do różnych chorób, takich jak choroba Alzheimera i Parkinsona. Aby zapobiec fibrylacji białek, opracowano różne podejścia, w tym wykorzystanie bioaktywnych substancji roślinnych i zmodyfikowanych nanonośników.
Bioaktywne związki roślinne to związki pochodzące z roślin, które mają różne korzystne właściwości, w tym działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne. Stwierdzono, że związki te hamują fibrylację białek poprzez oddziaływanie z cząsteczkami białek i stabilizowanie ich struktury. Niektóre przykłady bioaktywnych substancji roślinnych, które hamują fibrylację białek, obejmują kurkuminę, resweratrol i galusan epigalokatechiny (EGCG).
Zaprojektowane nanonośniki to małe cząsteczki, które mogą być zaprojektowane do dostarczania leków lub innych środków terapeutycznych do określonych miejsc w organizmie. Nośniki te mogą być również zaprojektowane tak, aby zapobiegać fibrylacji białek poprzez interakcję z cząsteczkami białka i zapobieganie ich agregacji. Niektóre przykłady zaprojektowanych nanonośników, które zostały wykorzystane do zapobiegania fibrylacji białek, obejmują liposomy, nanocząsteczki polimerowe i dendrymery.
Połączenie bioaktywnych substancji roślinnych z zaprojektowanymi nanonośnikami może zwiększyć ich skuteczność w zapobieganiu fibrylacji białek. Substancje bioaktywne mogą być ładowane do nanonośników i dostarczane bezpośrednio do miejsca agregacji białek, gdzie mogą oddziaływać z cząsteczkami białka i zapobiegać fibrylacji.
Ogólnie rzecz biorąc, wykorzystanie bioaktywnych substancji roślinnych i zmodyfikowanych nanonośników w zapobieganiu fibrylacji białek jest bardzo obiecujące dla rozwoju nowych podejść terapeutycznych w chorobach związanych z agregacją białek.