Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zapewnia dogłębną eksplorację historii Rosji, oferując cenne spostrzeżenia i unikalną perspektywę, zwłaszcza w odniesieniu do dynamiki społecznej i politycznej kraju. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za wnikliwą i dobrze napisaną, inni uważali, że jest złożona i wypełniona lukami, które wymagają wcześniejszej wiedzy dla pełnego zrozumienia. Struktura tematyczna i słownictwo książki mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom, co prowadzi do mieszanych reakcji.
Zalety:Książka jest wnikliwa, dobrze napisana i oferuje unikalne spojrzenie na historię Rosji. Szczegółowo omawia rozległy okres czasu i zawiera informacje na temat aspektów społecznych, politycznych i kulturowych. Jest chwalona za wciągające tematy i przejrzystość dla osób zaznajomionych z historią Rosji.
Wady:Książka może być skomplikowana i może nie być odpowiednia dla początkujących ze względu na bogate słownictwo i strukturę tematyczną. Niektórzy czytelnicy uznali ją za nudną lub przytłaczającą, krytykując błędy drukarskie w wersji Kindle i brak prostej narracji. Aby w pełni docenić tę książkę, konieczne jest solidne ugruntowanie w historii Rosji.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Russia: People and Empire, 1552-1917, Enlarged Edition
Zawartość książki:
Związek Radziecki rozpada się, a Rosja podnosi się z gruzów, ponownie stając się wielkim narodem - idealny scenariusz, z jednym wyjątkiem: Rosja nigdy nie była narodem. I to, jak twierdzi wybitny historyk Geoffrey Hosking, jest sednem dzisiejszego dylematu Rosjan, którzy zmagają się z podstawami narodowości.
Jego książka opowiada o Rosji, której nigdy nie było, o trzystuletniej historii budowania imperium kosztem tożsamości narodowej. Rosja zaczyna się w XVI wieku, wraz z powstaniem jednego z najbardziej rozległych i zróżnicowanych imperiów w historii. Hosking pokazuje, jak to przedsięwzięcie, wysiłek podboju, obrony i administrowania tak ogromną mieszanką terytoriów i ludów, wyczerpało siły produkcyjne zwykłych ludzi i osłabiło ich instytucje obywatelskie.
Ani kościół, ani państwo nie były w stanie stworzyć obrazu "rosyjskości", który mógłby zjednoczyć elity i masy w świadomości przynależności do tego samego narodu. Hosking przedstawia dwie Rosje, szlachecką i chłopską, i pokazuje, jak przepaść między nimi, powiększona przez odrzucenie przez państwo carskie prawosławnego mitu mesjanistycznego, rosła przez cały XVIII i XIX wiek.
Tutaj widzimy, jak ten mit, na którym pierwotnie opierało się imperium, powrócił wieki później w postaci ruchu rewolucyjnego, który ostatecznie zmiótł imperium carskie i zastąpił je jeszcze bardziej uniwersalistycznym. Hosking kończy swoją opowieść w 1917 roku, ale pokazuje, jak opisany przez niego konflikt wpływa na Rosję aż do dnia dzisiejszego.
