Rope & Faggot: Biografia sędziego Lyncha

Opinie czytelników

Książka przedstawia dogłębne badanie linczów i niesprawiedliwości, z jakimi borykali się Afroamerykanie na początku XX wieku, szczególnie poprzez doświadczenia Waltera White'a, który wykorzystał swoją zdolność do podawania się za białego, aby stawić czoła terrorowi rasowemu. Rzuca światło na surowe realia rasizmu i białej supremacji, które nadal rezonują w społeczeństwie.

Dobrze udokumentowana i pouczająca, rzucająca światło na ważne wydarzenia historyczne. Książka oferuje potężny wgląd w białą kulturę i jej związek z przemocą rasową, przedstawiając obowiązkową perspektywę zrozumienia korzeni rasizmu.

Niepokojąca tematyka może być niepokojąca dla niektórych czytelników, a treść zmusza do ostrej refleksji nad niesprawiedliwością społeczną, która jest nadal powszechna.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rope & Faggot: A Biography of Judge Lynch

Zawartość książki:

W 1926 roku Walter White, ówczesny asystent sekretarza National Association for the Advancement of Colored People, ujawnił historię szczególnie przerażającego potrójnego linczu w Aiken w Południowej Karolinie. Aiken było czterdziestym pierwszym śledztwem White'a w sprawie linczu w ciągu ośmiu lat.

Wrócił do Nowego Jorku wyczerpany tym doświadczeniem. W następnym roku wziął urlop z NAACP i z pomocą stypendium Guggenheima spędził rok we Francji, pisząc Rope and Faggot. Ironicznie zatytułowana Biografia sędziego Lyncha, Rope and Faggot jest fascynującym przykładem partyzanckiego stypendium i opiera się na badaniach White'a z pierwszej ręki.

Książka została opublikowana w 1929 roku. Książka spełniła dwa ważne cele White'a: obaliła wielkie kłamstwo, że lincz karał czarnych mężczyzn za gwałty na białych kobietach i chronił czystość kwiatu białej rasy, a także dała White'owi okazję do przeprowadzenia przenikliwej krytyki południowej kultury, która karmiła tę formę krwawego sportu. White przedstawił statystyki pokazujące, że oskarżenia o gwałt lub próbę gwałtu stanowiły mniej niż 30 procent linczów.

Przedstawiając dowody na to, że białe kobiety ze wszystkich klas przekraczały granicę koloru dla miłości - dowody, które sami biali supremacjoniści wykorzystywali do agitowania białych do wspierania praw anty-miscegenacyjnych - White podkreślał, że większość związków międzyrasowych była zgodna i niewymuszona. Pomimo nacisku na kwestie seksualne w przypadkach linczu, White argumentował również, że furia i sadyzm, z jakimi tłumy atakowały ofiary, miały więcej wspólnego z utrzymywaniem czarnych na ich miejscu i kontrolowaniem czarnej siły roboczej. Niektóre z najmocniejszych rozdziałów książki dotyczą analizy ekonomicznych i kulturowych podstaw linczu przeprowadzonej przez White'a.

Potężne studium Waltera White'a na temat haniebnej praktyki we współczesnej historii Ameryki powraca do druku z nowym wstępem Kennetha R. Jankena.