Ropa naftowa i kwestia kurdyjska: Jak demokracje idą na wojnę w erze późnego kapitalizmu?

Opinie czytelników

Książka stanowi szczegółową i krytyczną analizę kampanii Anfal przeciwko Kurdom w Iraku, podważając dominujące narracje o niej jako kampanii eksterminacyjnej i oferując bardziej zniuansowaną analizę historyczną. Doświadczenie autora jako starszego analityka CIA nadaje autorytet tej pracy, która ma na celu skorygowanie błędnych przekonań i zbadanie złożonych realiów tamtych czasów.

Wysoce szczegółowa i autorytatywna, rzuca wyzwanie ustalonym narracjom, oferuje analizę opartą na faktach, zapewnia ważne spojrzenie na pomijaną część historii Iraku, dobrze zbadaną i korzystną dla osób zainteresowanych kampanią Anfal.

Książka może nie być zgodna z perspektywami tych, którzy popierają tradycyjne narracje na temat kampanii Anfal, a jej szczegółowa analiza może być przytłaczająca dla niektórych czytelników niezaznajomionych z tematem.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Oil and the Kurdish Question: How Democracies Go to War in the Era of Late Capitalism

Zawartość książki:

Oil and the Kurdish Question krytykuje konwencjonalną narrację wojny irańsko-irackiej i związanej z nią kampanii Anfal.

Narracja ta głosi, że w ostatnich dwóch latach (1987-88) wojny irańsko-irackiej baasiści zdominowali walki, używając ataków gazowych. Zgodnie z tą narracją, Baasiści używali również gazu w przerażającej kampanii eksterminacji Kurdów w północnym Iraku.

Ta książka dowodzi, że wbrew konwencjonalnej mądrości, Irakijczycy ciężko trenowali, aby odwrócić sytuację od Iranu w ostatnich miesiącach wojny i wygrali dzięki wyższemu poziomowi generalskiemu bez użycia gazu. Co więcej, dopiero gdy Irańczycy pogodzili się z porażką, armia iracka ruszyła na północ i w ciągu dziewięciu dni, używając broni konwencjonalnej, stłumiła kurdyjskie niepokoje. Książka bada również, w jaki sposób publicyści wykorzystali mit kurdyjskiego holokaustu jako uzasadnienie dla wypowiedzenia przez Amerykę wojny Irakowi.

Ujawnia plan opracowany przed wojną, który miał na celu pokonanie Iraku, jego dekonstrukcję i utworzenie autonomicznego Kurdyjskiego Rządu Regionalnego, który następnie pozwoliłby na lukratywne koncesje naftowe dla interesów głównie na zachodzie. Intryga ta osiągnęła dwa cele: obaliła irackie prawo nacjonalizacji ropy naftowej, które zabraniało przyznawania koncesji obcokrajowcom, oraz zakończyła istnienie Iraku jako suwerennego państwa narodowego.