Romantic Actors, Romantic Dramas: British Tragedy on the Regency Stage
Ta książka reinterpretuje brytyjskie dramaty z początku XIX wieku przez pryzmat gwiazdorskich aktorów, dla których zostały napisane.
W przeciwieństwie do większości dramatopisarzy poprzednich pokoleń, autorzy brytyjskich dramatów romantycznych zazwyczaj sami nie pracowali w teatrze. Jednak uważnie śledzili kariery gwiazd.
Nawet jeśli nie znali aktorów bezpośrednio, wchodzili z nimi w coś, co teoretycy mediów nazwali "para-społecznymi interakcjami", wchodząc z nimi w interakcje za pośrednictwem komunikacji masowej, czy to jako członkowie publiczności, czytelnicy gazet i pamiętników, czy też konsumenci druków, porcelanowych miniatur i innych przejawów kultury "fanowskiej". Niniejsze studium dogłębnie przygląda się czterem parom performerów i dramatopisarzy: Sarah Siddons i Joannie Baillie, Julii Glover i Samuelowi Taylorowi Coleridge'owi, Edmundowi Keanowi i Lordowi Byronowi oraz Elizie O'Neill i Percy'emu Bysshe Shelleyowi. Ci charyzmatyczni wykonawcy, świadomie lub nie, pomogli pokierować rozwojem teatru opartego na postaciach - od sztuk zdominowanych przez emocje, spopularyzowanych przez Baillie, po szczyt dramatu romantycznego pod kierownictwem Shelleya.
Zapoczątkowali nowy styl pisania, który charakteryzował się werbalnym wyrafinowaniem i angażował się w kwestie moralne tamtych czasów. Pomogli stworzyć nie tylko nowe sposoby gry aktorskiej, ale także nowe sposoby pisania, które mogły wykorzystać ich niezwykłe talenty.
