Romantic Dialogues and Afterlives
Romantyczni pisarze często podkreślali swoją indywidualność, ale to podkreślanie przybierało formę pozycjonowania się w odniesieniu do innych autorów i tekstów literackich. W ten sposób pośrednio uznawali bogatą sieć szeroko rozumianego poetyckiego dialogu za ważne i potężne źródło ich własnej kreatywności.
Kiedy w 1816 roku John Keats napisał "Wielkie duchy przebywają teraz na ziemi", uczcił oryginalność swoich współczesnych i historyczne znaczenie swoich czasów, wskazując na głębokie zainteresowanie "szumem potężnych dzieł" we wszystkich dziedzinach ludzkiej działalności, których "narody" powinny słuchać. Sonet Keatsa sugeruje nie tylko stymulowanie wymiany między poetami, artystami i myślicielami społecznymi w tym samym języku, ale także ideę ponadnarodowego uznania i dialogu. Niniejszy tom podejmuje tę ideę i bada dialogi autorów romantycznych w szerokim zakresie kultury europejskiej i amerykańskiej.
Eseje naukowców z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Bułgarii, Polski, Kanady i Stanów Zjednoczonych Ameryki analizują reakcje pisarzy romantycznych na ich współczesnych, badają ich dialogi z kulturą przeszłości oraz ich interakcje między sztukami i naukami. Analizują również dalekosiężny wpływ romantyków na późniejszych pisarzy i artystów, a tym samym rozszerzają sieć wymiany artystycznej na czasy współczesne.
Tom oferuje bogaty gobelin wzajemnych powiązań, które rozciągają się w czasie i przestrzeni, przeplatają języki i kultury oraz łączą romantycznych pisarzy i artystów z ich poprzednikami i następcami w całej Europie i Ameryce. Eseje zawarte w zbiorze zapraszają czytelnika do przyłączenia się do trwających dialogów między pisarzami i ich odbiorcami, zarówno w przeszłości, jak i obecnie.