Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Roman Tragedy: Theatre to Theatricality
Rzymskie tragedie były pisane przez ponad trzysta lat, ale zachowały się tylko fragmenty sztuk, które poprzedzają dzieła Seneki w połowie I wieku p.n.e., co utrudnia zdefiniowanie roli tragedii w starożytnej kulturze rzymskiej.
Niemniej jednak w tej pionierskiej książce Mario Erasmo opiera się na wszystkich dostępnych dowodach, aby prześledzić ewolucję rzymskiej tragedii od najwcześniejszych tragediopisarzy do dramaturga Seneki i zbadać rolę, jaką kultura rzymska odegrała w kształtowaniu postrzegania teatralności na scenie i poza nią. Przeprowadzając filologiczną analizę tekstów w oparciu o teorię semiotyczną i recepcję publiczności, Erasmo stawia dwa główne pytania: w jaki sposób tragedia rzymska stała się metatragedią i jak teatr poza sceną zaczął konkurować z teatrem? Pracując chronologicznie, przygląda się temu, jak sztuki zaczęły włączać retoryczną rzeczywistość na scenę, wskazując w ten sposób na ich własną teatralność.
I pokazuje, jak ta teatralność z kolei przeniknęła do społeczeństwa, tak że prawdziwe wydarzenia, takie jak zabójstwo Juliusza Cezara, nabrały teatralnego wydźwięku, podczas gdy otwarcie teatru Pompejusza i wystawne spektakle cesarza Nerona celowo zacierały granice między rzeczywistością a teatrem. Tragedia ostatecznie upadła jako siła w kulturze rzymskiej, sugeruje Erasmo, ponieważ rzeczywistość poza sceną stała się tak teatralna, że tragedia na scenie nie mogła już konkurować.