Roman of Ahiqar jest najstarszą zachowaną historią Izralitów, której znane kopie w języku aramejskim pochodzą z V wieku pne.
Żaden współczesny naukowiec ani teolog nie uważa jej za prawdziwą relację historyczną. Uważa się ją za dzieło fikcyjne z kilku powodów, między innymi z powodu chłopców latających na grzbietach wyszkolonych orłów.
Księga odnosi się również do króla Persji, wieki przed tym, jak istniało królestwo Persji, i dlatego jest powszechnie uważana za dzieło quasi-historycznej fikcji. Niemniej jednak Księga Tobita donosi, że Ahiqar został wysłany do Lam jako wysłannik, a nie do Persji. Ponieważ Persowie osiedlili się w krainie Elam po tym, jak król Assurbanipal zniszczył Elam w połowie VII wieku pne, nazwa Persja byłaby współczesnym terminem geograficznym w czasie tłumaczenia aramejskiego, a nie oryginalnym terminem.
Niezależnie od fikcyjnych dodatków do tekstu, istnieją dowody potwierdzające istnienie Ahiqara jako postaci historycznej. Tekst klinowy odkryty w ruinach Uruk w południowym Iraku wspomina, że Aḫukaari było akadyjskim imieniem mędrca Aba Enlila Dari pod rządami asyryjskiego króla Assarhaddona.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)