Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają, że książka Judith Heumann jest inspirującą i otwierającą oczy relacją z jej podróży jako mistrzyni praw osób niepełnosprawnych. Oferuje ona historyczne spojrzenie na walkę o ustawodawstwo ADA i trwające walki o integrację i równość, z którymi borykają się osoby niepełnosprawne. Wielu recenzentów chwali wciągającą fabułę i jej dostępność dla młodych czytelników.
Zalety:⬤ Inspirująca i mocna opowieść o odwadze i orędownictwie.
⬤ Dobrze napisana i odpowiednia dla młodych odbiorców, sprzyjająca dyskusjom na temat aktywizmu i praw.
⬤ Zapewnia historyczny kontekst praw osób niepełnosprawnych, czyniąc ją edukacyjną.
⬤ Wciągająca dla różnych czytelników, w tym tych nowych w temacie praw osób niepełnosprawnych.
Wady:⬤ Niektóre początkowe rozdziały mogą być mylące lub zniechęcające dla niektórych czytelników.
⬤ Kilka recenzji wspomina, że może nie być tak prestiżowa jak inne dzieła literackie, co może wpłynąć na satysfakcję niektórych osób.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Rolling Warrior: The Incredible, Sometimes Awkward, True Story of a Rebel Girl on Wheels Who Helped Spark a Revolution
Zawartość książki:
Jak przedstawiono w nominowanym do Oscara filmie dokumentalnym Crip Camp, a dla czytelników I Am Malala, jedna z najbardziej wpływowych działaczek na rzecz praw osób niepełnosprawnych w historii USA opowiada swoją historię walki o przynależność.
"Gdybym nie walczyła, kto by to zrobił? ".
Judy Heumann miała zaledwie 5 lat, kiedy po raz pierwszy odmówiono jej prawa do uczęszczania do szkoły. Sparaliżowana z powodu polio i wychowana przez ocalałych z Holokaustu rodziców w Nowym Jorku, Judy miała dążenie do równości, które zostało zaszczepione na wczesnym etapie życia.
W tym wydaniu dla młodych czytelników jej uznanych wspomnień, Being Heumann, Judy dzieli się swoją podróżą walki o równy dostęp w nierównym świecie - od walki o uczęszczanie do szkoły podstawowej po tym, jak została opisana jako "zagrożenie pożarowe" z powodu jej wózka inwalidzkiego, po pozwanie nowojorskiego systemu szkolnego za odmowę przyznania jej licencji nauczyciela z powodu jej niepełnosprawności. Judy poprowadziła 150 niepełnosprawnych osób w najdłuższym w historii USA proteście w budynku federalnym w San Francisco. Odcięta od świata zewnętrznego grupa spała na podłogach biur, stawiała czoła groźbom podłożenia bomby i ryzykowała życiem, aby zwrócić na siebie uwagę świata i uzyskać pierwsze przepisy dotyczące praw obywatelskich dla osób niepełnosprawnych.
Odwaga, wytrwałość i charakterystyczna buntownicza passa Judy przemówią do każdej osoby walczącej o przynależność i sprawiedliwość społeczną.
