Ocena:

Książka jest pamiętnikiem Briana Eno, który oferuje wciągające i intymne spojrzenie na jego życie i myśli w 1995 roku. Łączy osobiste refleksje ze spostrzeżeniami na temat kreatywności, muzyki i sztuki, przemawiając szczególnie do fanów Eno. Pisanie jest opisywane jako szczere, humorystyczne i zrozumiałe, co pomaga zdemistyfikować procesy twórcze artysty.
Zalety:⬤ Wciągająca i łatwa w czytaniu; mieszanka osobistych i wnikliwych treści.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na kreatywność i przemysł muzyczny.
⬤ Szczery i pełen humoru głos Eno odświeża czytelnika.
⬤ Zawiera refleksje, które pobudzają do myślenia i dyskusji.
⬤ Książka spodoba się zarówno fanom Eno, jak i osobom zainteresowanym sztuką i muzyką.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznają fragmenty dziennika za trywialne lub nudne.
⬤ Nie wszystkie aspekty mogą rezonować z osobami niezaznajomionymi z twórczością Eno.
⬤ Niektóre sekcje mogą być postrzegane jako zimne lub bezosobowe.
⬤ Kilku recenzentów wspomina o braku emocjonalnej głębi w refleksjach Eno.
(na podstawie 34 opinii czytelników)
A Year with Swollen Appendices
Dziennik i eseje Briana Eno wydane po dwudziestu pięciu latach z nowym wstępem artysty w pięknej twardej oprawie. Pod koniec 1994 roku muzyk, producent i artysta Brian Eno postanowił prowadzić dziennik.
Jego plany pójścia do kina, teatru i galerii szybko upadły. Jednak to, co zrobił - i napisał - było zdumiewające: przemyślenia na temat jego współpracy z artystami, w tym Davidem Bowie, U2, Jamesem i Jah Wobble, przeplatane korespondencją i esejami sięgającymi 1978 roku. Te "dodatki" obejmowały tematy od muzyki generatywnej i ambientowej, której Eno był pionierem, po to, co uważał za rolę artysty i jego sztuki, wraz z ostrym jak brzytwa komentarzem na temat jego codziennych utrapień i wydarzeń na całym świecie.
Fascynujący, szczery i intymny wgląd w jednego z najbardziej wpływowych twórczych artystów naszych czasów, A Year with Swollen Appendices to niezbędny klasyk, wznowiony dla nowego pokolenia czytelników. To piękne, jubileuszowe 25.
wydanie w twardej oprawie zostało przeprojektowane w tym samym rozmiarze, co pamiętnik, który ostatecznie stał się tą książką. Posiada dwie wstążki, różowy papier wyznaczający załączniki (pasujący do oryginalnego wydania) i dwukolorową papierową okładkę, która oddaje hołd oryginalnemu projektowi.