Rok, w którym nie jadłem

Opinie czytelników

Książka „Rok, w którym nie jadłem” autorstwa Samuela Pollena to wciągająca i emocjonalna opowieść o czternastoletnim chłopcu o imieniu Max, który zmaga się z anoreksją. Narracja oddaje zarówno zmagania związane z zaburzeniami odżywiania, jak i wsparcie ze strony rodziny i przyjaciół, łącząc humor z poważnymi tematami. Jest powszechnie chwalona za uczciwe przedstawienie kwestii zdrowia psychicznego i zdolność do rezonowania zarówno z młodymi dorosłymi, jak i rodzicami.

Książka jest pięknie napisana, wciągająca i szczera, oferując cenne spostrzeżenia na temat zdrowia psychicznego, w szczególności anoreksji. Wielu recenzentów zwróciło uwagę na jej humorystyczne i podnoszące na duchu elementy, a także wzruszające momenty, które pozwalają czytelnikom głęboko związać się z bohaterami. Historia jest zrozumiała dla młodych dorosłych i oferuje pełne nadziei spojrzenie na powrót do zdrowia, dzięki czemu jest to mocna rekomendacja dla nastolatków doświadczających podobnych wyzwań.

Niektórzy czytelnicy wspominali, że młodsi odbiorcy mogą być zszokowani przypadkowym użyciem przekleństw w dialogach. Ponadto kilka recenzji sugerowało, że chociaż książka zapewnia szczerą eksplorację poważnych kwestii, ciężar emocjonalny może być niepokojący dla niektórych czytelników.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Year I Didn't Eat

Zawartość książki:

Czternastoletni Max Howarth żyje z anoreksją. Z pomocą swojego terapeuty i wspierającej, choć pełnej wad rodziny, stara się jak może, by zachować zdrowie. Ale sprawy wymykają się spod kontroli, a jego zaburzenia odżywiania grożą odizolowaniem go od wszystkich, których kocha. Pięknie wykonana i szczerze napisana, ta debiutancka powieść dla młodzieży opowiada historię rocznej podróży jednego chłopca w kierunku wyzdrowienia.

* "Surowy i prawdziwy portret anoreksji z grupy często pomijanej w rozmowach". -Kirkus Reviews, STARRED Review

* "(A) bezkompromisowa debiutancka powieść oparta na własnych doświadczeniach autorki jako nastolatki będzie ważnym dodatkiem do każdej biblioteki". - Booklist, STARRED Review

Pod wieloma względami Max jest jak każdy inny nastolatek. Ma do czynienia z rodzinnym dramatem, zakochaniem i szkołą średnią - a jednocześnie stara się dobrze bawić, grać w gry wideo i odkrywać swoje hobby. Ale Max żyje również z anoreksją i nie może być szczery ze swoimi bliskimi - oni po prostu nie rozumieją, przez co przechodzi.

Począwszy od Bożego Narodzenia, seria wyzwalających wydarzeń zakłóca postępy Maxa w kierunku wyzdrowienia, wysyłając go w dół rocznej spirali zwątpienia w siebie i niebezpiecznych niepowodzeń. Nie mając do kogo się zwrócić, Max zapisuje swoje najskrytsze myśli i uczucia, pisząc do "Any", imienia, które nadał swojej anoreksji. Chociaż pomaga to na chwilę, negatywny głos Any rośnie, wzmacniając jego lęki.

Kiedy Max dostaje niezwykły prezent od swojego starszego brata, skrzynkę geocache, staje się to mile widzianą odskocznią od jego problemów. Ukrywa ją w lesie niedaleko ich domu i wkrótce otrzymuje wiadomość od tajemniczego "E". Chociaż Max nie jest pewien tożsamości tajemniczego pisarza, budują więź i pocieszające jest to, że w końcu ma kogoś, komu może się zwierzyć. W miarę jak zaburzenia odżywiania Maxa coraz bardziej oddalają go od rodziny i przyjaciół, ta więź utrzymuje go przy życiu, prowadząc go z powrotem do ludzi, którzy go kochają i wspierają.

Pisząc na podstawie własnych doświadczeń z anoreksją, Samuel Pollen's The Year I Didn't Eat to potężna i podnosząca na duchu opowieść o powrocie do zdrowia i związkach, które nas leczą.