Rok chaosu: Irlandia Północna na krawędzi wojny domowej, 1971-72

Opinie czytelników

Książka „Year of Chaos” autorstwa Malachi O'Doherty stanowi dogłębną eksplorację północnoirlandzkich konfliktów, w szczególności okresu od 1971 do 1972 roku. Łączy w sobie osobiste narracje, kontekst historyczny i wgląd w złożoną dynamikę konfliktu. Czytelnicy doceniają jej czytelność i sposób, w jaki pozwala wyłonić się głosom obu stron konfliktu, choć niektórzy krytykują dostrzegalne uprzedzenia autora i styl pisania.

Książka jest dobrze skonstruowana i wciągająca, zapewniając jasny i pouczający opis burzliwego okresu. Czytelnicy uważają ją za wnikliwą, szczególnie w tym, jak honoruje doświadczenia ofiar i kontekstualizuje wydarzenia. Jest czytelny i przemawia do osób zainteresowanych zrozumieniem zawiłości konfliktu północnoirlandzkiego.

Niektórzy czytelnicy dostrzegają stronniczość w perspektywie autora, zwłaszcza w odniesieniu do przedstawienia roli grup paramilitarnych i sił bezpieczeństwa. Kilku krytyków wskazuje na kwestie związane ze stylem pisania, zauważając, że czasami brakuje mu płynności i może składać się z krótkich, chaotycznych zdań, które mogą przeszkadzać w pełniejszej eksploracji tematów.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Year of Chaos: Northern Ireland on the Brink of Civil War, 1971-72

Zawartość książki:

W ciągu 11 miesięcy między sierpniem 1971 r. a lipcem 1972 r.

Irlandia Północna doświadczyła najgorszego w historii roku przemocy. Ten "rok chaosu" przypadł na okres między dwiema dużymi operacjami wojskowymi, a mianowicie wprowadzeniem internowania podejrzanych o przynależność do IRA bez procesu sądowego oraz operacją Motorman, czyli inwazją na zabarykadowane obszary zakazane w Belfaście i Derry.

W całym tym okresie Malachi O'Doherty był młodym reporterem w Belfaście, pracującym w mieście, relacjonującym przemoc, wracającym nocą do domu w strefie zakazu ruchu za barykadami, gdzie ulice były patrolowane przez uzbrojonych ludzi IRA. O'Doherty zabiera czytelników w podróż po wydarzeniach tamtego strasznego roku, które, jak twierdzi, powinny przypominać, że polityczne i wojskowe błędne kalkulacje mogą prowadzić do wojny domowej i że nie ma pilniejszej potrzeby kreatywnego myślenia politycznego niż teraz, w nowej niestabilności spowodowanej zmianami demograficznymi, sto lat po podziale Irlandii.