Rodzimy światło: Wiersze

Oryginalny tytuł:

We Give Birth to Light: Poems

Zawartość książki:

Często mroczny i ponury debiut We Give Birth to Light eksploruje miłość i stratę, chorobę i śmierć, nadzieję i światło. Zbiór przesiąknięty jest Weltschmerz, poczuciem melancholii i znużenia światem. W wierszach takich jak "Poezja moich ostatnich dni" osoba mówiąca podkreśla, że "nie ma już nic, czym można by się zmęczyć", a w "Plamie" osoba mówiąca uświadamia sobie nie tylko "to, co straciliśmy", ale także "nic, co zyskaliśmy". W "For a Time" mąż patrzy, jak jego żona powoli umiera na raka, podczas gdy w "We Give Birth to Light" matka traci dziecko i męża. Ale w tym drugim wierszu matka nie opłakuje ciemności, która przychodzi wraz z taką stratą, wiedząc, że jest to konieczne, jeśli ma być światło.

Urodzony w Nebrasce i wychowany w Południowej Dakocie Carson często nawiązuje do swojego wiejskiego wychowania. W "This is Just How It Is" stoicka matka rozmówcy hoduje kozy i odcina głowy kurczakom, podczas gdy w "Unforgiven" dziadek, który "uwielbiał wędrować", jest wyobrażony jako "sunący przez równiny na koniu, samotny jeździec". "Waiting for the Stars to Fall" przypomina wiejską Amerykę około 1950 roku, czas, kiedy dziecko mogło kupić cukierki "Cup-O-Gold" w A&P.

W tym zbiorze Carson nawiązuje do swoich poetyckich inspiracji. "For a Time" dedykuje poecie Johnowi Hoaglandowi, "The Poetry of My Final Days" Donaldowi Hallowi, a w "The Poetry of My Final Days" i "The Bookish Light" wyraźnie odwołuje się do W.S. Merwina i Marka Stranda. Wiersze z tego zbioru ukazały się w Eunoia Review, Rumble Fish Quarterly, Right Hand Pointing, Gyroscope, The Poetry Porch, Oddball Magazine, Dunes Review, BOOG City, Poetry Leaves, Crosswinds, Toho Journal, South Dakota in Poems, Blood and Thunder: Musings on the Art of Medicine, Monday Night i Color: Story.