Roczniki Mewar (starożytności)

Opinie czytelników

Książka zawiera obszerny opis dynastii Guhila i znakomitej historii maharadżów Mewaru, z wciągającymi narracjami, które ożywiają przeszłość.

⬤ Dobrze napisana przez pułkownika Jamesa Todda
⬤ oferuje cenny wgląd w historię Mewar
⬤ zawiera ciekawe anegdoty
⬤ dobre podsumowanie oryginalnych prac
⬤ ceniona za szczegółowe opisy męstwa i historycznego znaczenia.

Brakuje drobnych szczegółów na temat różnych przywódców i ich wkładu.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Annals Of Mewar (Antiquities)

Zawartość książki:

Po raz pierwszy od uzyskania niepodległości Indie znajdują się na rozdrożu ideologii świeckiej i hinduskiej rasztry (narodu). Konstytucja Indii ma ambiwalentny stosunek do sekularyzmu, zaspokajając żądania zarówno większości, jak i mniejszości.

Ojcowie założyciele nie mogli nawet zgodzić się na nazwanie konstytucji „świecką”. Słowo „świecki” stało się częścią preambuły dopiero podczas stanu wyjątkowego. Nie ma jeszcze konsensusu co do jego definicji.

W tym procesie świeckość, choć uznana przez Sąd Najwyższy za część „podstawowej struktury” konstytucji, straciła wszelką wiarygodność. Przemyślany i kompleksowy program Godbole na rzecz wzmocnienia sekularyzmu obejmuje powołanie komisji konstytucyjnej ds.

sekularyzmu, oddzielenie religii od polityki, zdefiniowanie słów „świecki” i „mniejszości”, zniesienie wolności propagowania religii, zmianę art. 48 poprzez usunięcie przepisu zakazującego uboju krów oraz zwiększenie roli i obowiązków rządu centralnego. Wdrożenie tych zmian będzie wymagało narodowego konsensusu, umiejętności kierowania państwem, dojrzałości i dalekowzroczności.

Sekularyzm powinien być lekturą obowiązkową dla młodzieży w tym kraju, partii politycznych, ustawodawców, profesjonalistów, środowisk akademickich, mediów, myślicieli społecznych i opiniotwórców. Żadna inna kwestia nie zadecyduje bowiem o przyszłości Indii w tak decydujący sposób.