Robespierre: Życie rewolucjonisty

Opinie czytelników

Biografia Maximiliena Robespierre'a autorstwa Petera McPhee jest dobrze zbadanym i wyważonym opisem życia tej złożonej postaci historycznej. Chociaż dostarcza nowych spostrzeżeń i sympatycznej perspektywy, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi i szczegółów na temat rewolucji francuskiej, co czyni ją mniej odpowiednią dla osób bez wcześniejszej wiedzy o epoce.

Skrupulatnie zbadana, dobrze napisana i wnikliwa. Autor stara się przedstawić zrównoważony pogląd na Robespierre'a, starając się zrozumieć jego perspektywę. Jest to dobre wprowadzenie do życia i cech Robespierre'a i stanowi przeciwwagę dla często jednostronnych interpretacji jego spuścizny.

Książka jest krytykowana za to, że jest zbyt krótka, aby odpowiednio opisać znaczącą rolę Robespierre'a i szerszy kontekst rewolucji francuskiej. Pewne nieścisłości faktograficzne i poleganie w dużej mierze na źródłach wtórnych umniejszają jej naukowy rygor. Ponadto styl pisania jest opisywany przez niektórych jako zbyt złożony i trudny do zaangażowania.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Robespierre: A Revolutionary Life

Zawartość książki:

Dla niektórych historyków i biografów Maximilien Robespierre (1758-94) był wielkim rewolucyjnym męczennikiem, któremu udało się poprowadzić Republikę Francuską do bezpieczeństwa w obliczu przytłaczających przeciwności militarnych. Dla wielu innych był pierwszym nowoczesnym dyktatorem, fanatykiem, który podżegał do morderczych rządów terroru w latach 1793-94.

Ta mistrzowska biografia łączy nowe badania nad dramatycznym życiem Robespierre'a z głębokim zrozumieniem społeczeństwa i polityki Rewolucji Francuskiej, aby uzyskać świeże zrozumienie człowieka, jego pasji i tragicznych wad. Peter McPhee zwraca szczególną uwagę na lata formacyjne Robespierre'a i rozwój żelaznej woli u słabego chłopca poczętego poza małżeństwem i na marginesie grzecznego prowincjonalnego społeczeństwa. Badając, w jaki sposób te doświadczenia ukształtowały młodego prawnika, który przybył do Wersalu w 1789 roku, autor odkrywa nie zimnego, obsesyjnego Robespierre'a z legendy, ale człowieka pełnego pasji z bliskimi, ale platonicznymi przyjaźniami z kobietami.

Wkrótce zanurzony w rewolucyjnym konflikcie, cierpiał na coraz dłuższe okresy załamania nerwowego korelujące z momentami kryzysu politycznego, ale Robespierre tragicznie nie był w stanie odejść od miażdżącego ciężaru przywództwa. Czy jego bezwzględne, bezkompromisowe sprawowanie władzy odzwierciedlało popadnięcie w obłęd w ostatnim roku życia? McPhee ponownie ocenia ideologię i rzeczywistość "Terroru", to, co Robespierre zamierzał i czy reprezentowało to porzucenie lub odwrócenie jego wczesnego liberalizmu i poczucia sprawiedliwości.