Robert Altman i rozwój hollywoodzkiego opowiadania historii

Oryginalny tytuł:

Robert Altman and the Elaboration of Hollywood Storytelling

Zawartość książki:

Robert Altman and the Elaboration of Hollywood Storytelling ukazuje Altmana ledwie dostrzeżonego w poprzednich krytycznych opisach filmowca.

Ta ponowna analiza jego przełomowych dzieł z okresu hollywoodzkiego renesansu lub nowego Hollywood z początku lat siedemdziesiątych (w tym M*A*S*H, Brewster McCloud, McCabe & Mrs. Miller, Images, The Long Goodbye, Thieves Like Us, California Split,and Nashville) rzuca nowe światło zarówno na filmy, jak i na samego twórcę, ukazując Altmana jako złożonego, pragmatycznego innowatora, którego twórczość wykracza poza normy klasycznego hollywoodzkiego opowiadania historii, ale jednocześnie jest w nich zakorzeniona, a nie kogoś, kto odrzucił te normy na rzecz modernistycznego kina artystycznego.

Ustalenia i podejście autora mają ważne implikacje dla badań nad autorstwem filmowym. W dużej mierze unikając egzegezy tematycznej, wykorzystuje podejście poetyki historycznej, solidne ramy funkcjonalistyczne, badania archiwalne oraz analizę formalną i statystyczną, aby zdemistyfikować podstawowe cechy standardowego opisu. Altman przedstawia historię tworzenia filmów i formę narracji leniwej, poleganie na zoomie, udźwiękowienie pełne nakładających się na siebie dialogów, improwizacyjną niewierność scenariuszowi i pragnienie obalenia opartego na jego czasach na poligonach filmowania przemysłowego i telewizji filmowej.

Książka stanowi wyraźny przykład tego, jak filmowiec może współpracować i pragmatycznie pracować w ramach instytucji medialnych i między nimi, aby opracować ich usankcjonowane praktyki i cele. Źle rozumiemy pracę Altmana i ogólnie kreatywną pracę hollywoodzkich filmowców, gdy upieramy się przy opisywaniu innowacji jako sprzeciwu wobec norm instytucjonalnych i opisywaniu tych norm jako po prostu asymilujących innowacje.