Riverby

Zawartość książki:

Riverby.

John Burroughs.

⬤ Prawie co sezon poznaję jeden lub więcej nowych kwiatów. Potrzeba lat, aby wyczerpać botaniczne skarby jakiejkolwiek znaczącej okolicy, chyba że ktoś się na to zdecyduje, jak zielarz. Znajomości kwiatowe przychodzą łatwo i naturalnie, tak jak inni przyjaciele. Jakaś przyjemna okazja powinna was połączyć.

⬤  Spotykacie się na spacerze, stykacie się łokciami na pikniku pod drzewem lub poznajecie się na wyprawie wędkarskiej lub kempingowej. To, co przychodzi do ciebie na drodze ptaków lub kwiatów, podczas gdy wabisz tylko wielkiego ducha natury na świeżym powietrzu, wydaje się być szczególnym szczęściem. W każdym razie nie chce się przykręcać śruby w swojej botanice, ale raczej przedłużyć kurs. Lubi się mieć coś w zapasie, coś, czego można wypatrywać podczas spacerów. Nigdy jeszcze nie znalazłem orchidei zwanej calypso, dużego, barwnego fioletowo-żółtego kwiatu, który rośnie w zimnych, wilgotnych lasach i bagnach, bardzo pięknego i bardzo rzadkiego.

⬤  Kalipso, jak wiesz, była nimfą, która zakochała się w Ulissesie i przetrzymywała go przez siedem lat na swojej wyspie, a po tym, jak ją opuścił, zmarła z powodu złamanego serca. Mam gorące pragnienie, by zobaczyć ją w jej kwiatowej postaci, królującą nad jakimś cichym bagnem lub wznoszącą się ponad mchem jakiejś ciemnej polany w lesie, i chętnie byłbym Ulissesem, który zostałby przez nią zatrzymany przynajmniej na kilka godzin. Opiszę ją za pomocą Graya, aby każdy z moich czytelników, który się na nią natknie, wiedział, jaką rzadkość znalazł. Można jej szukać w zimnych, omszałych, bagnistych miejscach w naszych północnych lasach. Zobaczysz niski kwiat, nieco podobny do damskiego pantofelka, to znaczy z nadmuchaną wargą w kształcie woreczka, płatki i działki są bardzo podobne, wznoszące się i rozłożyste, w kolorze mieszanym fioletowo-żółtym łodyga lub łodyga, od trzech do pięciu cali wysokości, z jednym liściem - cienkim i lekko sercowatym, z łodygą, która zaczyna się od solidnej cebulki.

⬤ To nimfa naszych bagiennych samotni, czekająca, by złamać serce każdemu żądnemu przygód bohaterowi, który przeniknie do jej domeny. Niektóre z naszych nieszkodliwych dzikich kwiatów zostały absurdalnie nazwane na podstawie starych mitologii: tak więc korzeń ogórka indyjskiego, jeden z ulubionych kwiatów Thoreau, został nazwany na cześć czarodziejki Medei i nazywa się "medeola", ponieważ kiedyś uważano, że ma rzadkie właściwości lecznicze, a medycyna i czary zawsze były mniej lub bardziej pomieszane w opinii ludzkości. Jest to ładna i dekoracyjna roślina, z dwoma stopniami lub platformami liści, jedna nad drugą. Widać okółek pięciu lub sześciu liści, stopę lub więcej od ziemi, który wydaje się nosić sztandar z innym okółkiem trzech liści na szczycie. Małe, bezbarwne, zakrzywione kwiaty wystrzeliwują znad tego górnego okółka.

⬤ Cała roślina jest wyjątkowo smukła i pełna wdzięku. Czasami, prawdopodobnie w pierwszym roku, osiąga tylko pierwszy krąg liści.