Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Poezja. Żaden szczegół nie jest zbyt mały dla spojrzenia Simoneau, który bierze pod uwagę każdy gwóźdź, deskę i belkę otaczającą go ze stolarskim talentem do kształtu, struktury i precyzji. Poprzez humor i elegijną opowieść, RIVER BOUND kronikuje wzloty i upadki amerykańskiego życia robotniczego w Lowell, Massachusetts i innych miejscach - tworząc jednocześnie piękną i apokaliptyczną wizję przyszłości, w której "księżyc przesuwa się za pustymi młynami, / gdy czekamy, patrząc, aż spadną gwiazdy" - Dorianne Laux.
Te potężne, przypominające pamiętnik medytacje są rodzajem psychicznego warunkowania dla osoby mówiącej - a jest wiele do zrobienia: śmierć ojca, śmierć miasta młyńskiego w Nowej Anglii - jedyna pewność, niepewność. Liryka jest wspaniała i subtelna, ale jest to liryka. Czy jest lepsze miejsce na odkrycie piosenki niż własne rodzinne miasto? Brian Simoneau właśnie to zrobił w RIVER BOUND. To imponująca, intensywna poezja. --Arthur Smith.
Brian Simoneau jest rzadkością w swoim pokoleniu ze względu na sposób, w jaki łączy precyzję uczuć z idiomem, który jest napięty, muzyczny i pełen językowej subtelności. Błyskotliwi poeci słowni wydają się nieco przegrzani, nieco głupi, obok jego inteligentnej powściągliwości. Jego przywiązanie do ojczystej ziemi - starych młyńskich miast Nowej Anglii, w których dorastał - jest suche, smutne i ciężko zapracowane. Stacja benzynowa jego ojca, pracownicy młyna z XIX wieku i często trudne życie prowadzone w tych miastach dzisiaj informują, ale nie ograniczają jego wizji tego, jak "życie mija z prędkością smutku". Napisał tak dobrą pierwszą książkę, jaką można mieć nadzieję przeczytać. --Tom Sleigh.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)