Richmond Park - od średniowiecznego pastwiska do parku królewskiego

Opinie czytelników

Recenzje przedstawiają mieszane spojrzenie na książkę Paula Rabbitsa o Richmond Park. Podczas gdy jeden z recenzentów chwali ją jako doskonałą i pouczającą lekturę, inni krytykują ją za nudę i brak jakości literackiej.

⬤ Informacyjna i szczegółowa
⬤ dobre zdjęcia w wersji papierowej
⬤ bardzo polecana przez jednego z recenzentów.

Uznana za nudną przez kilku recenzentów; opisana jako zbiór materiałów badawczych o niewielkiej wartości literackiej.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Richmond Park - From Medieval Pasture to Royal Park

Zawartość książki:

Richmond Park to największy park królewski w Londynie, zajmujący powierzchnię 2500 akrów. Z jego wysokości rozciąga się nieprzerwany widok na katedrę św.

Pawła, oddaloną o 12 mil. Królewskie powiązania z tym parkiem sięgają prawdopodobnie dalej niż jakiekolwiek inne, począwszy od Edwarda I w XIII wieku, kiedy obszar ten był znany jako Manor of Sheen. Nazwa została zmieniona na Richmond za panowania Henryka VII.

W 1625 roku Karol I sprowadził swój dwór do pałacu Richmond, aby uciec przed zarazą w Londynie i przekształcił go w park dla jeleni i danieli. Jego decyzja z 1637 r.

o ogrodzeniu terenu nie była popularna wśród okolicznych mieszkańców, ale zezwolił pieszym na prawo przejścia. Do dziś zachowały się mury. W 1847 roku Pembroke Lodge stał się domem ówczesnego premiera, lorda Johna Russella, a później był domem dzieciństwa jego wnuka, Bertranda Russella.

Jednak Richmond Park wyłania się z historycznego zapisu jako miejsce, które widziało wiele zmian w tkaninie i szczegółach, a mimo to pozostaje ucieleśnieniem średniowiecznego parku jeleni. Jest to palimpsest, zachowujący subtelne wskazówki dotyczące każdego okresu w swojej historii.