Niniejszy tom przyjmuje opisowe podejście do tematu „cyfryzacji” i poszukuje wieloperspektywicznego podejścia do tego złożonego obszaru badań.
Retoryka transformacji i wstrząsów determinuje dyskursy na temat cyfryzacji i zawsze formułuje polityczne i społeczne żądania dotyczące działań w nauce i praktyce. „Pedagogika” jest traktowana w tym obszarze jako mediator, który powinien towarzyszyć i pomagać w kształtowaniu cyfryzacji.
Artykuły zamieszczone w tym tomie badają kwestię, w jaki sposób można uzyskać refleksyjną perspektywę na te pozornie bezalternatywne adresy.