Ocena:
Książka jest dobrze przyjętym opisem Rezy Szacha, oferującym wnikliwe perspektywy i wciągające narracje, co czyni ją godną polecenia lekturą dla osób zainteresowanych historią Iranu. Istnieją jednak uwagi krytyczne dotyczące jakości papieru i problemów z oprawą książki.
Zalety:Wciągająca narracja, pouczająca treść, dobra do zrozumienia Reza Shah, szybka lektura, polecana przez wielu użytkowników, dostarcza przydatnych spostrzeżeń historycznych.
Wady:Słaba jakość papieru, zauważono problemy z oprawą, niektórzy czytelnicy chcą więcej źródeł dla wiarygodności.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Istnieją zasadniczo dwie wiodące szkoły myślenia o Rezie Szachu w Iranie. Pierwsza z nich wywodzi się z okresu przed rewolucją islamską w 1979 roku, podczas gdy druga powstała po rewolucji. Pierwsza z nich, propagowana głównie przez państwo i zawarta we wszystkich książkach i dziełach literackich, które zostały opublikowane w erze Pahlawich, przedstawiała Rezę Szacha jako patriotycznego żołnierza i nacjonalistycznego bohatera, który uratował Iran przed ruiną i zniszczeniem, które przynieśli głównie ignoranccy, samolubni i skorumpowani władcy Qajar. Reza Shah wyłonił się jako bohater, uratował Iran ze skraju dezintegracji i położył podwaliny pod nowoczesny kraj. W pojedynkę poprowadził Iran od niestabilności i zacofania do nowoczesności i postępu.
Druga interpretacja, wyraźnie kontrastująca z pierwszą, traktuje dojście do władzy Rezy Szacha jako brytyjski scenariusz kolonialny. Ponieważ w XX wieku posiadanie kolonii stało się niemożliwe do opanowania i niepopularne, Wielka Brytania postanowiła rządzić Iranem pośrednio poprzez zależnego władcę o imieniu Reza Shah. Brytyjczycy pomogli Rezie Khanowi, starszemu oficerowi, dojść do władzy, a następnie obalić dynastię Qajar i ustanowić rządy Pahlavi z Rezą Shahem jako pierwszym monarchą. Postislamskie publikacje historyczne, seriale telewizyjne, filmy, konferencje i cały system edukacji, od szkół podstawowych po uniwersytety, to jedynie opisy działań i decyzji Rezy Szacha, które były sprzeczne z irańskimi interesami narodowymi, a jednocześnie przyniosły korzyści zachodnim potęgom kolonialnym, zwłaszcza Brytyjczykom.
Książka ta, w ostrej sprzeczności z obiema interpretacjami, w szczególności z ogromną literaturą porewolucyjną skierowaną przeciwko Rezie Szachowi, argumentuje, że powstanie Rezy Szacha było z jednej strony produktem wewnętrznych warunków społecznych, politycznych i gospodarczych Iranu, a z drugiej strony silnej woli i ogromnych wysiłków Rezy Szacha, które poświęcił, aby dojść do władzy. Jego ogromny program modernizacji był również pragnieniem wielu wykształconych Irańczyków i nie odnosił się do tego, czego mogliby chcieć Brytyjczycy. Wreszcie, książka analizuje również niektóre z jego niedociągnięć.
