Revolution in Paradise: Veiled Representations of Jewish Characters in the Cinema of Occupied France
Era niemieckiej okupacji Francji stanowiła, o dziwo, złoty wiek dla sztuki: literatury, teatru, muzyki popularnej i kina. Te dzieła sztuki wydają się być pozbawione wpływu politycznego.
Powszechny w tym okresie trend sztuki nierealistycznej i fantastycznej niektórzy badacze tłumaczą ucieczką artystów przed wszechwładnym okiem niemieckiej cenzury. Celem książki jest pokazanie, że wbrew przyjętemu poglądowi, niektóre z tych filmów były ściśle związane z sytuacją polityczną. Pokazują one demonizację postaci, które choć nie są konkretnie przedstawiane jako Żydzi, to jednak manifestują antysemickie stereotypy Żyda jako brzydkiego, pozbawionego korzeni, niskiego, obłudnego, niemoralnego, okrutnego i żądnego władzy.
Wszystkie pięć analizowanych filmów (Les Inconnus dans la maison, reż. Henri Decoin, 1942; Les Visiteurs du Soir, reż.
Marcel Carne, 1942; L'Eternel retour, reż. Jean Delannoy, 1943; Les Enfants du Paradis, reż.
Marcel Carne, 1943) przedstawiają postacie niezidentyfikowane jako Żydzi. Żydzi, ale którzy wystawiają.