Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.
Sophistical Rhetoric in Classical Greece
W książce Sophistical Rhetoric in Classical Greece John Poulakos oferuje nową konceptualizację sofistyki, wyjaśniając jej kierunek i kształt, a także powody, dla których Platon, Izokrates i Arystoteles uznali ją za niedopuszczalną. Poulakos argumentuje, że właściwe zrozumienie retoryki sofistycznej wymaga zrozumienia trzech dynamik kulturowych V wieku p.n.e.: logiki okoliczności, etyki konkurencji i estetyki wystawy.
Odnosząc się do takich zjawisk, jak codzienne praktyki, zawody sportowe i przedstawienia dramatyczne, dynamika ta wyznacza scenę dla roli retoryki sofistycznej w kulturze hellenistycznej i wyjaśnia, dlaczego sofistyka była tradycyjnie rozumiana jako niespójna, agonistyczna i ostentacyjna. Omawiając starożytne reakcje na sofistyczną retorykę, Poulakos zauważa, że Platon, Izokrates i Arystoteles uważali sofistykę za moralnie naganną, politycznie bezużyteczną i teoretycznie niespójną. Jednocześnie stworzyli własną wersję retoryki, która opowiadała się za etyczną integralnością, polityczną unifikacją i teoretyczną spójnością.
Poulakos wyjaśnia, że te odpowiedzi i alternatywne wersje były motywowane poszukiwaniem rozwiązań dla takich historycznych problemów, jak niepewność moralna, niestabilność polityczna i nieporządek społeczny. Poulakos konkluduje, że retoryka sofistyczna była tak samo potrzebna w swoich czasach, jak jej platońskie, izokratejskie i arystotelesowskie odpowiedniki.