Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 10 głosach.
Ambient Rhetoric: The Attunements of Rhetorical Being
W Ambient Rhetoric Thomas Rickert dąży do zniesienia granic tradycji retorycznej i jej podstawowej dychotomii podmiotu i przedmiotu. Wraz z pojawieniem się nowych technologii, nowych mediów i rozproszeniem ludzkiej sprawczości poprzez zewnętrzne źródła informacji, retoryka nie może dłużej pozostawać związana z autonomią ludzkiej woli i poznania jako jedynymi determinantami aktu dyskursywnego.
Rickert rozwija koncepcję atmosfery, aby zaangażować wszystkie elementy, które składają się na ekologię, w której istniejemy. Czerpiąc z hermeneutycznej fenomenologii Martina Heideggera w Byciu i czasie, Rickert znajduje podstawę dla atmosfery w twierdzeniu Heideggera, że ludzie nie istnieją w próżni; istnieje stała i płynna relacja z materialnymi, informacyjnymi i emocjonalnymi przestrzeniami, w których żyją. Dlatego też ludzie nie są wyłącznymi aktorami w równaniu retorycznym; sprawczość można znaleźć w niezliczonych rzeczach, przedmiotach i przestrzeniach. Jak twierdzi Rickert, dopiero po dostrojeniu się do tych wpływów retoryka może zrobić pierwszy krok w kierunku wystarczalności.
Rickert przywołuje również fundamentalne greckie koncepcje filozoficzne kairos (czas), chora (przestrzeń/miejsce) i periechon (otoczenie) i przytacza ich ponowne wykorzystanie przez współczesnych i postmodernistycznych myślicieli jako "rusztowanie informacyjne" dla tego, jak rozumujemy, czujemy i działamy. Rickert omawia współczesną teorię kognitywistyki, retoryki i filozofii zorientowanej obiektowo, aby rozszerzyć swoją argumentację za istotnością atmosfery na pole retoryki. Następnie Rickert analizuje dzieła muzyki ambientowej, które zawierają naturalne i sztuczne dźwięki, przestrzenie i technologie, uznając je za przykład w pełni rezonujących i doświadczalnych mediów.
W swojej przedmowie Rickert porównuje atmosferę do fermentacji wina - jego charakterystyczny smak można przypisać niezliczonym czynnikom, w tym słońcu, glebie, wodzie, regionowi i odmianie winogron. Środowisko i towarzystwo, w którym wino jest spożywane, dodatkowo wzmacniają doznania smakowe. Tak samo powinno być z retoryką - należy ją rozpatrywać wśród wszystkich jej wpływów. Jak pokazuje Rickert, większy świat, który zamieszkujemy (i który zamieszkuje nas), musi być w pełni uwzględniony, jeśli chcemy rozwijać się w nim jako istoty i retorzy.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)