Latin Rhetoric and Education in the Middle Ages and Renaissance
Eseje zawarte w tym tomie dotyczą historii retoryki i edukacji na przestrzeni tysiąca lat od wczesnego średniowiecza do europejskiego renesansu.
Reprezentują one pionierskie wysiłki autora podejmowane na przestrzeni czterech dekad w celu złożenia pewnego rodzaju mozaiki, która dostarczy elementów niezbędnych do skonstruowania historii tego tysiąca lat aktywności językowej. Niektóre eseje dotyczą indywidualnych pisarzy, takich jak Giles z Rzymu, Peter Ramus, Gulielmus Traversanus czy Antonio Nebrija, inne koncentrują się na wpływie Cycerona i Kwintyliana oraz innych starożytnych źródeł.
Eseje zajmujące się konkretnie edukacją otwierają różne badania nad sposobami promowania używania języka i przez kogo. Inne badają relacje między retoryką łacińską a średniowieczną literaturą angielską, a wreszcie kilka zajmuje się wpływem druku, tematem wciąż nie do końca zrozumiałym.
