Rhetoric and Philosophy in Hobbes' Leviathan
Pierwotnie opublikowana w 1991 roku. Książka ta wyraźnie analizuje retorykę jako sztukę perswazji w praktycznym świecie oraz jako wyrażanie myślenia w języku używanym przez mówcę.
Przedstawia Lewiatana w kategoriach filozoficznego charakteru dzieła rozpatrywanego poprzez użycie przez Hobbesa języka do wyrażania i organizowania jego myśli. Przez cały czas omawiana jest natura relacji między retoryką a filozofią oraz problemy języka w rozumieniu filozoficznym.
Książka dotyczy filozofii politycznej Hobbesa i jego poglądów na język figuratywny, zainteresowania teorią literatury, a zwłaszcza alegorią. Szczególną cechą jest rozdział poświęcony grawerowanym stronom tytułowym w Lewiatanie i innych tekstach epoki.
