Rethinking the Crit: New Pedagogies in Design Education
Ocenianie w szkołach architektury i sztuk kreatywnych tradycyjnie przyjmuje podejście „jeden rozmiar dla wszystkich”, wykorzystując „krytykę”, w której uczniowie przypinają swoje prace, dokonują prezentacji i otrzymują ustną informację zwrotną przed rówieśnikami i pracownikami akademickimi.
Oprócz zwiększania stresu i hamowania uczenia się, co może mieć większy wpływ w zależności od płci i pochodzenia etnicznego, kontradyktoryjna struktura „krytyki” wzmacnia nierównowagę sił, a tym samym ostatecznie przyczynia się do reprodukcji dominujących paradygmatów kulturowych. Niniejsza książka krytycznie analizuje teorię pedagogiczną leżącą u podstaw tego podejścia, omawia niedawną krytykę tego podejścia, a rzeczywistość „krytyki” jest badana poprzez analizę praktyki.
Książka bada wyzwania dla edukacji i opisuje, w jaki sposób zmiany w sprzężeniu zwrotnym w edukacji mogą kształtować przyszłość architektury i sztuk kreatywnych.
