Reteno e recidiva em ortodontia

Zawartość książki:

Utrzymanie zębów w skorygowanych pozycjach po leczeniu ortodontycznym może być niezwykle trudne. Zęby mają tendencję do powracania do swoich pierwotnych wad zgryzu w wyniku czynników związanych z przyzębiem, dziąsłami, zgryzem i wzrostem.

Jednak przemieszczanie się zębów może również wynikać z normalnych zmian związanych z wiekiem. Problem retencji i nawrotów narodził się wraz z nauką ortodoncji i nadal uporczywie nurtuje ortodontów i badaczy ortodoncji. Przeprowadzono szereg badań mających na celu określenie zmian zachodzących kilka lat po leczeniu ortodontycznym oraz czynników, które na nie wpływają.

Stwierdzono, że czynniki takie jak wzrost, przyzębie, wiek, trzecie zęby trzonowe, wielkość zębów itp. są odpowiedzialne za nawroty po leczeniu.

Opracowano różne procedury mające na celu zapewnienie stabilności i zapobieganie lub przynajmniej unikanie zmian po leczeniu w celu ograniczenia nawrotów. Aby osiągnąć ten cel, ważne jest właściwe zrozumienie zachodzących zmian, różnych czynników wpływających na nawrót oraz procedur retencyjnych.