Ocena:
Książka omawia tragiczny rozdział w historii Irlandii, koncentrując się w szczególności na traktowaniu niezamężnych matek i dzieci przez Kościół katolicki. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za pouczającą i zdecydowanie polecają ją ze względu na jej znaczenie, wielu innych krytykuje jakość pisania i organizację, powołując się na problemy z konstrukcją zdań, brak ciągłości i chaotyczną narrację.
Zalety:⬤ Niezbędny i ważny temat dla osób zainteresowanych współczesną Irlandią.
⬤ Oferuje fascynujące i pouczające spojrzenie na tragiczne wydarzenie historyczne.
⬤ Przez niektórych opisywana jako łatwa do czytania, ze współczuciem w opowiadaniu historii.
⬤ Słabo napisana, z dziwnymi strukturami zdań i dezorganizacją.
⬤ Brak zdjęć i elementów wizualnych, które mogłyby wzbogacić narrację.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali to za frustrujące, co skłoniło ich do odłożenia książki lub poszukania innych źródeł.
⬤ Mały rozmiar czcionki może być trudny dla niektórych czytelników.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Republic of Shame: How Ireland Punished 'fallen Women' and Their Children
"Przynajmniej w The Handmaid's Tale cenią głównie dzieci. Nie tak w prawdziwych historiach tutaj". Margaret Atwood
Do niedawna Kościół katolicki, działając w porozumieniu z państwem irlandzkim, prowadził sieć instytucji służących ukrywaniu, karaniu i wykorzystywaniu "upadłych kobiet". W pralniach magdalenek dziewczęta i kobiety były więzione i skazywane na niewolnictwo. W domach dla matek z dziećmi ukrywano kobiety, które zaszły w ciążę poza związkiem małżeńskim, a w większości przypadków ich dzieci były adoptowane - czasami nielegalnie.
Śmiertelność w tych instytucjach była szokująco wysoka, a odkrycie masowego grobu niemowląt w domu matki i dziecka w Tuam stało się wiadomością na całym świecie. Państwo irlandzkie zleciło przeprowadzenie dochodzenia. Jednak funkcjonowanie instytucji i kultury, która legła u ich podstaw - kompleksu przemysłowego wstydu - przez długi czas było okryte tajemnicą i milczeniem. Niezliczone rzesze ludzi wciąż poszukują odpowiedzi.
Caelainn Hogan - błyskotliwa młoda dziennikarka, urodzona w Irlandii, która dopiero zaczynała uwalniać się od najgorszych ekscesów katolickiej moralności - rozmawiała z ocalałymi z instytucji, z członkami zakonów, które je prowadziły, oraz z księżmi i biskupami. Odwiedziła miejsca, w których znajdowały się instytucje, i przestudiowała dokumenty kościelne i państwowe, które mają wiele do ujawnienia na temat ich funkcjonowania. Relacjonując i pisząc z wielką ciekawością, wytrwałością i wnikliwością, stworzyła zaskakującą i często poruszającą relację o tym, jak całe społeczeństwo zmówiło się w tym represyjnym systemie oraz o szkodach wyrządzonych ocalałym i ich rodzinom. W wielkiej tradycji książek Anny Funder "Stasiland" i Barbary Demick "Nothing to Envy: Real Lives in North Korea" - obie nagrodzone Nagrodą Samuela Johnsona - "Republika wstydu" jest zdumiewającym portretem głęboko dziwacznej kultury kontroli.
"Wściekła, niezbędna książka" Sin ad Gleeson.
"Achingly powerful... Będzie wiele osób, które nie będą chciały przeczytać Republic of Shame, obawiając się, że będzie to zbyt wiele, zbyt mroczne, zbyt ciężkie. Proszę, nie bój się. Przeczytajcie. Spójrzcie jej w oczy" Irish Times.
"Lektura obowiązkowa dla każdego" Lynn Ruane.
"Republika wstydu to uważna, wrażliwa i niezwykle dobrze napisana książka - ale jest wstrząsająca. Złamie ci serce na pół" Ailbhe Smyth.
"Hogan urzekająco napisane historie ludzi, którzy zostali skazani na to, co nazywa "kompleksem wstydu i przemysłu", stawia twarze - wiele starych teraz i podszytych bólem - na klinicznych danych.... Genialna" Sunday Times
"Absolutnie genialna. Proszę, przeczytaj ją" Marian Keyes.
'Poruszająca, niezwykle wnikliwa i przerażająco rozpoznawalna' Emma Dabiri
'Wciągająca... druzgocąco ludzka, "Republika wstydu" sprawi, że zadrżysz ze smutku i gniewu" RT Guide.
' Wrażliwa, nie można oderwać od niej wzroku książka... Poprzez poruszające historie Hogan pokazuje, jak przeszłość jest wciąż obecna" NPR.
' Pięknie napisana i nienagannie zbadana książka... Potrzebujemy więcej takich książek" Caitriona Palmer.
"Istotny i potępiający portret irlandzkich domów matki i dziecka" GCN. ie.
"Śmiałam się, płakałam i wściekałam czytając tę książkę" Taryn De Vere.
"Książka Caelainna wysuwa na pierwszy plan prawdziwych ludzi" Hot Press
"Trzymająca w napięciu, otwierająca oczy i wymagająca lektura... Hogan rzuca światło na najciemniejsze zakątki naszej najnowszej historii w Irlandii, ale także podnosi lustro na dzień dzisiejszy" Dublin Inquirer.
"Wstrząsająca relacja Caelainna Hogana na temat "kompleksu przemysłowego wstydu" pokazuje, w jaki sposób dziedzictwo irlandzkiego traktowania "upadłych kobiet" pozostaje częścią scenerii współczesnego życia" Totally Dublin.
"Dla każdego zainteresowanego zrozumieniem współczesnej Irlandii Wciągające i pięknie napisane śledztwo w sprawie instytucji dla "upadłych kobiet" i kultury, która im sprzyjała" Siobh n Fenton.