Representing Algerian Women
Niniejsza monografia bada sposoby, w jakie kanoniczni frankofońscy autorzy algierscy, piszący w okresie późnego kolonializmu (1945-1962), a mianowicie Kateb Yacine, Mohammed Dib, Mouloud Feraoun, Mouloud Mammeri i Assia Djebar, podchodzili do reprezentacji algierskich kobiet poprzez literaturę.
Książka początkowo dowodzi, że męska dominacja na publicznych polach reprezentacji w Algierii przyczyniła się do postkolonialnej marginalizacji kobiet jako podmiotów publicznych. Jednak, co istotne, dowodzi również, że kanoniczni pisarze tego okresu, którzy byli w większości mężczyznami, zarówno tekstowo uznali swoją niezdolność do wyrażenia doświadczeń i podmiotowości kobiecego Innego, jak i zastosowali niezwykłą różnorodność formalnych i koncepcyjnych innowacji w tworzeniu ewokucji algierskiej kobiecości, które obalają strukturalną nierównowagę męskiej hegemonii symbolicznej.
Chociaż książka nie stroni od badania tych aspektów swojego korpusu, które wytwarzają ideologicznie uwarunkowane męskocentryczne reprezentacje, przede wszystkim stara się wyrazić wspólną niechęć do reprezentatywności, pesymizm co do zdolności rewolucji do wprowadzenia zmian dla kobiet oraz wszechobecną subwersję męskiej podmiotowości w jej kanonicznych tekstach.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)